Prof. Bonawentura Maciej Pawlicki, wybitny specjalista w zakresie architektury i urbanistyki, zwłaszcza dwóch miast: rodzinnego Krakowa oraz Zamościa, żegna tym tekstem innego wybitnego znawcę Zamościa i Zamojszczyzny, prof. Jerzego Kowalczyka. Omawia życiorys oraz ogromny dorobek zmarłego profesora. Jerzy Kowalczyk był rodzinnie związany z Zamojszczyzną – pochodził z Goraja, który w 1596 r. został włączony przez Jana Zamoyskiego, budowniczego Zamościa, do Ordynacji Zamojskiej. Doktorat, wydany przez PWN, poświęcił kolegiacie zamojskiej; był uważany za najlepszego znawcę tego renesansowego bezcennego zabytku. Do zainteresowań prof. Kowalczyka autor zalicza: architekturę, zabytkoznawstwo, konserwatorstwo, ochronę zabytków, naukę o sztuce, urbanistykę, planowanie i zagospodarowanie przestrzenne, konserwację i ochronę dzieł sztuki. Przypomina, że przeprowadził on penetrację całej Lubelszczyzny, której efektem była seria trzech książek o architekturze drewnianej miasteczek i wsi oraz renesansowej rzeźby w zabytkach tego regionu. Prof. Kowalczyk był zaliczany do grona osób najbardziej zasłużonych dla ochrony zabytków Zamościa; czuwał nad prowadzoną od lat 60. do lat 80. renowacją Starego Miasta. Jego dorobek naukowy liczy pół tysiąca pozycji, z czego znaczna część to zamostiana, jest wśród niezastąpiony do dziś przewodnik po mieście. Profesorowie znali się. Prof. Pawlicki wspomina, że prof. Kowalczyk niejednokrotnie służył mu bezinteresowną pomocą.
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.