Twórczość poety, dramaturga i publicysty Bronisława Jana Przyłuskiego autorka określa jako dopiero odkrywaną, a historię jego rodziny, przez kilka pokoleń związanej z Lubelszczyzną, jako nieznaną. Dzieje rodziny poety oraz jego biografia są głównym tematem tego przyczynkarskiego artykułu, opartego o archiwalia z zasobów archiwów państwowych w Zamościu i Lublinie; autorka zapowiada kontynuowanie badań. Przedstawia dzieje dwóch rodów: Wysoczańskich, z których wywodziła się matka poety, oraz Przyłuskich. Wysoczańscy herbu Sas byli w XVIII w. dziedzicami wsi Wysocko Wyżne (obecnie obwód lwowski, Ukraina), następnie związani z wsiami Dutrów, Siemierz, Kryszyn w powiecie tomaszowskim. Rodzina Przyłuskich herbu Lubicz dzierżawiła od hrabiów Zamoyskich majątki w gminie Nielisz w powiecie zamojskim. Najstarszym wspomnianym członkiem tej rodziny jest pradziad poety Józef Przyłuski, uczestnik powstania listopadowego i kawaler Orderu Orła Białego. Autorka podaje szczegółowe informacje o wykształceniu, w tym wojskowym, Bronisława Przyłuskiego, przebiegu jego kariery wojskowej, założeniu rodziny, udziale w kampanii wrześniowej, po której poeta na 6 lat trafił do oflagu. W 1949 r. wyjechał do Londynu, resztę życia spędził na emigracji, także w Monachium (praca w Radiu Wolna Europa). Autorka podaje liczne ciekawostki dotyczące jego pracy zawodowej, twórczości, życia towarzyskiego. W 2018 r. tablicę pamiątkową poświęconą poecie odsłonięto w Siemierzu, gdzie się urodził.
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.