Największą grupę zawodową wśród rzemieślników w Zamościu stanowili w okresie Księstwa Warszawskiego przedstawiciele profesji związanych z produkcją odzieży oraz materiałów włókienniczych – ustalił autor artykułu po analizie ksiąg metrykalnych z lat 1810–1812 z kilku regionalnych zbiorów archiwalnych. Zaznacza jednak, że obraz wyłaniający się z analizy tego rodzaju dokumentów nie musi dokładnie odpowiadać rzeczywistości. Uznaje je jednak za bogate źródło wiedzy na temat historii miasta. W interesującym go zakresie, dotyczącym zamojskich rzemieślników, księgi metrykalne dostarczyły wielu informacji, takich jak nazwiska, adresy, wiek, sytuacja rodzinna i majątkowa; pośrednio także danych o przemianach przestrzennych miasta, nazewnictwie ulic z początku XIX w., obyczajowości i in. Największa liczba rzemieślników profesji odzieżowo-włókienniczej parała się krawiectwem – autor odlazł w badanych metrykach 76 nazwisk, w tym 18 chrześcijańskich i 58 żydowskich; wielu z nich mieszkało na tzw. żydowskim mieście oraz podwalu reformackim. Wiele informacji podał o krawcu Józefie Zacierzyńskim i jego koligacjach rodzinnych. Omówił także kapeluszników (Zawadziński, Schönauer), czapników, szmuklerzy, hafciarzy, powroźników (Klein), tkaczy (Kicińscy). Inne profesje tylko wymienione. Wiele z nich zanikło. Niektórymi zajęciami parali się tylko Żydzi lub tylko chrześcijanie.
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.