Pierwsze organizacje społeczne w regionie zamojskim powstały w II połowie XIX w. Wcześniej aktywność na tym polu przejawiali mieszkańcy dużych miast, z Warszawą na czele, zakładający np. towarzystwa dobroczynne i resursy. Na prowincji życie społeczne koncentrowało się wokół parafii i okręgów bożniczych. Z co najmniej 78 organizacji i 27 oddziałów towarzystw o szerszym zasięgu utworzonych w latach 1869–1914 w powiecie zamojskim (taką ich liczbę udokumentował autor) tylko kilka powstało przed 1905 r.; carat po upadku powstania styczniowego prowadził w Królestwie Polskim tzw. politykę ograniczania. Liberalizacja życia społeczno-politycznego nastąpiła po rewolucji 1905 r.; uchwalono m.in. przepisy o stowarzyszeniach i związkach. Sprzyjały jej także procesy zachodzące w samym społeczeństwie. W omawianym regionie najliczniej powstawały Stowarzyszenia Spożywców (42), które prowadziły sklepy, rywalizując z kupcami żydowskimi. Taką spółdzielnię w Zwierzyńcu założyli pracownicy Ordynacji Zamojskiej. We wsi Lipsko działało stowarzyszenie założone wspólnie przez chłopów polskich i ukraińskich. Powstały towarzystwa kredytowe, kółka rolnicze, straże pożarne, organizacje kulturalno-towarzyskie i dobroczynne, sportowe, spółdzielnie pracy, 15 kół Polskiej Macierzy Szkolnej i inne, np. Stowarzyszenie Służących w Zamościu. Z inicjatywy hr Marii Zamoyskiej i Towarzystwa Popierania Przemysłu Chałupniczego uruchomiono warsztaty garbarskie, krawieckie i tkackie dla chłopów z Ordynacji.
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.