Cukrownictwo buraczane w Królestwie Polskim zaczęło rozwijać się w latach dwudziestych, a intensywny rozwój produkcji cukru z buraków nastąpił w latach czterdziestych XIX stulecia. Na Zamojszczyźnie rozpoczęły wówczas produkcję cukru z buraków fabryki: Poturzyn Tytusa Woyciechowskiego (ok. 1840), Tarzymiechy (ok. 1840-41) Hipolita Estki, Dzierążnia (1845) Ignacego Debolego oraz Mircze (ok. 1845) braci Władysława, Gabriela, Jana Rulikowskich i Seweryna Kiełczewskiego. Poturzyn, Dzierążnia i Mircze leżały na słynącej z bardzo dobrych gleb Hrubieszowszczyźnie. Poturzyn i Tarzymiechy to pierwsze fabryki cukru na Lubelszczyźnie. Administracyjnie Dzierążnia znajdowała się w guberni lubelskiej, powiecie hrubieszowskim i obwodzie tomaszowskim.
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.