Fundusz emerytalny funkcjonował przy wydziałach powiatowych i obejmował wszystkich pracowników samorządowych. Był pomocniczym organem powiatowego związku. Wydział powiatowy, w sposób demokratyczny zarządzał funduszami emerytalnymi pracowników samorządu terytorialnego. W dniu 1 I 1928 r. weszło w życie rozporządzenie Prezydenta RP z dnia 24 XI 1927 r.: O ubezpieczeniach pracowników umysłowych. Ponieważ art. 5 rozporządzenia, wyłączał pracowników komunalnych z grupy państwowych pracowników umysłowych, minister spraw wewnętrznych zapowiedział, że pracownicy komunalni będą posiadać zabezpieczenie emerytalne zapewnione przez powiatowe związki komunalne. Dlatego minister skierował pismo do wojewodów: warszawskiego, łódzkiego, kieleckiego, lubelskiego, białostockiego, wileńskiego, łuckiego, w Brześciu nad Bugiem oraz nowogrodzkiego z poleceniem opracowania w trybie pilnym stosownych statutów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników związków komunalnych. Zapowiedział również, że ministerstwo opracowuje statut wzorcowy, który będzie wzorem przy opracowywaniu lokalnych statutów przez powiatowe związki komunalne. Przed wejściem w życie rozporządzenia Prezydenta RP, pracownicy komunalni ubezpieczani byli w Zakładzie Ubezpieczeń Pracowników Umysłowych.
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.