Język Polski
English
Piekarze tureccy w Zamościu
Andrzej Kaproń
Abstrakt
Osiedlenie się piekarzy tureckich w Zamościu nie było przypadkowe. W mieście mieli powinowatych i znajomych, a wszystkie nitki wewnętrznych powiązań prowadziły do przedwojennej Cukierni i Piekarni Tureckiej przy ul. Świętoduskiej 10 w Lublinie. W niej to ponownie zeszły się drogi przyjaciół z dzieciństwa Recepa Yazicı Oğlu Efendiego i İshaka Fazlı Oğlu Efendiego, który przyjechał do pracy razem z synem Mehmetem. Wspólne mieszkanie w sąsiedztwie piekarni dodatkowo wzmocniło więzi przyjaźni. Recep Yazicı Oğlu Efendi urodził się 3 maja 1883 r. w Pazarze koło Rize. Był synem Alego i Hafize. W dzieciństwie uczęszczał do miejscowej szkoły przy meczecie. Zapewne rychło oddał go ojciec do terminu, by został piekarzem. W Polsce pojawił się stosunkowo późno, a pierwszy meldunek o jego pobycie w Krzemieńcu pochodzi z 10 września 1929 r. Zasadniczo pracował w tamtejszej piekarni prowadzonej przez rodaków, ale oddelegowywany był do Tureckiej Cukierni i Piekarni „Angora” Nâzıma Bosıka w Równem i Piekarni Stefanii Abdullah Oğlu w Wilnie, gdzie poznał krajana İzira Abdullah Oğlu. Do Lublina sprowadził się 25 stycznia 1932 r. i natychmiast podjął pracę w Cukierni i Piekarni Tureckiej. Za jego radą kierownictwo piekarni zawezwało z Suwałk İshaka Fazlı Oğlu z synem. Na wiosnę 1941 r. wyjechał z rodziną do Zamościa.
Słowa kluczowe:
Mehmet Nuri Fazlı Oğlu Efendi, Recep Yazicı Oğlu, Hasan Bozacı Oğlu, İshak Fazlı Oğlu, Cukiernia i Piekarnia Turecka Mustafa Pirim Zade i S-ka, Cecylia Szyszkowska, Piekarnia Turecka, Hakkı Pirim Zade, Antoni Abdułłach-Ogły (İzir Abdullah Oğlu), Bolesław Abdułłach-Ogły, Stefania SobolewskaSzczegóły
Bibliografia
Statystyki
Autorzy
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.