W 1944 r., podjęto pierwsze kroki zmierzające do przywrócenia bibliotekom należnego im miejsca w sferze kulturalno-oświatowej. W lokalnej gazecie „Tygodniku Zamojskim”, 12 IX ukazała się odezwa do ludności Zamościa z apelem o zwracanie książek pochodzących z bibliotek, a będących w rękach prywatnych. Kwestii odbudowy zbiorów Miejskiej Biblioteki Publicznej, będącej niegdyś najlepszą placówką tego typu w województwie lubelskim, poświecono wiele miejsca w prasie. Propagowano aktywne włączenie się w zorganizowane w dniach 3 - 5 XII 1944 r., Święto Książki Polskiej. Komisja Kulturalno-Oświatowa przy Miejskiej Radzie Narodowej w Zamościu postawiła sobie za cel otoczenie opieką księgozbiorów opuszczonych i skonfiskowanych na rzecz Skarbu Państwa, lub zajętych w związku z wykonaniem reformy rolnej. W ramach tych przedsięwzięć w kwietniu 1945 r., zabezpieczono książki w ośrodkach folwarcznych w: Krasnobrodzie - 2500; w Mocówce - 300; w Adamowie - 13; w Stawie Noakowskim - 2000; w Klemensowie - 3000; w Sułowcu - 1000. W większości były to pozycje naukowe w języku: polskim, francuskim i niemieckim. Książki popularnonaukowe i beletrystykę pozostawiono w świetlicach lub przekazano do Biblioteki Powiatowej, zaś naukowe przewieziono do muzeum w Zamościu.
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.