Ludność powiatu zamojskiego od wieków trudniła się uprawą roli i hodowlą zwierząt. Już w okresie międzywojennym dążąc do wprowadzenia nowoczesnych metod gospodarowania, położono podwaliny pod rozwój oświaty rolniczej na poziomie średnim. Wychodzono, bowiem z założenia, iż tylko ludzie światli mogą przyczynić się do odbudowy zacofanego rolnictwa. Ten krótki okres nie spełnił pokładanych w nim nadziei, jednak zasiał w świadomości chłopstwa potrzebę posiadania wykształcenia rolniczego. Przejmujący stopniowo władzę komuniści, głosili hasło powszechnej oświaty nie tylko na szczeblu podstawowym, ale zawodowym i średnim. Niechętne im masy chłopskie pragnęli jak najszybciej pozyskać, a ogłoszona reforma rolna i sposób jej przeprowadzenia nie mógł ich zadowolić. W tej sytuacji właśnie nawiązanie do tradycji średnich szkół rolniczych było niezwykle istotne. Młodemu pokoleniu, uzyskanie odpowiedniego wykształcenia pozwoliło wejść do warstwy inteligencji. Jednocześnie rządowe plany tworzenie na szeroką skalę państwowych i spółdzielczych gospodarstw wymagały ludzi, którzy prowadziliby je w sposób fachowy.
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.