Język Polski
English
Wodzu nasz, Piłsudski! Postać Marszałka w polskojęzycznej prasie żydowskiej okresu międzywojennego
Anna Landau-Czajka
Abstrakt
W okresie międzywojennym w języku polskim ukazywało się około 200 czasopism żydowskich. W prasie tej jednak Polsce i Polakom poświęcano niewiele uwagi. Piłsudski był jednym z niewielu Polaków, o których czytelnicy prasy mogli dowiedzieć się czegoś więcej. Biorąc pod uwagę różnorodność nurtów politycznych reprezentowanych przez te czasopisma, ich stosunek do Polaków, innych odbiorców, odmienne postrzeganie rzeczywistości politycznej i częste wzajemne animozje, reprezentacja Piłsudskiego może być jednym ze stosunkowo niewielu spójnych aspektów dla całej prasy żydowskiej wydawanej w języku polskim. Oczywiste jest, że po 1926 roku artykuły o Piłsudskim musiały się ukazywać, ale obowiązek nie był jedynym powodem pisania o nim; obok tekstów banalnych i zdawkowych zdarzały się też teksty głęboko emocjonalne i znacznie przekraczające niezbędne minimum. Dla żydowskich czasopism Piłsudski był niekwestionowanym i jedynym twórcą niepodległości w Polsce, a czasem nawet w całej Europie, który uchronił przed bolszewicką nawałą. Był też przywódcą, obrońcą Żydów, choć nie dość zaangażowanym, a dla syjonistów wzorem do naśladowania dla tych, którzy chcą odbudować państwo żydowskie. Jednak kult Piłsudskiego w czasopismach żydowskich miał konkretne cele polityczne. W pierwszych latach niepodległości był formą ataku na Narodową Demokrację, w okresie rządów sanacji podkreślał, że zgodnie z koncepcją Marszałka wszyscy obywatele państwa mają równe prawa, po 1935 roku służył uzasadnieniu, że obóz pomajowy dyskryminując Żydów, zdradza jego ideały.
Szczegóły
Bibliografia
Statystyki
Autorzy
Zasady cytowania
Wskaźniki altmetryczne
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.