Pograniczna Chełmszczyzna, pojmowana historycznie jako szeroki teren położony nad Bugiem od Sławatycz aż do powiatu biłgorajskiego, zawsze była narodowościowym i kulturowym tyglem, w XX w. rywalizowali o nią Polacy i Ukraińcy widzący ją w granicach swoich państw. Trakt brzeski z 1918 r. przyznał te ziemie Państwu Ukraińskiemu, co wywołało manifestacje antytraktatowe po polskiej stronie. Problem Chełmszczyzny i jej tożsamości wrócił ze zdwojoną siłą pod koniec II wojny, gdy rozpoczęły się polityczne targi o przebieg wschodniej granicy Polski. Wydarzenia rozgrywające się na tym terenie w latach 1944–1948 są głównym tematem artykułu, choć pierwszy cytowany list Krajowej Reprezentacji Politycznej do rządu w Londynie w sprawie granicy pochodzi z 1943 r., przytoczono też obszerną informację rządu sowieckiego o stosunkach z Polską z początku 1944 r. i pierwsze wystąpienie w tej sprawie Michaiła Hreczuchy, stojącego na czele USRR. Autor przytacza i omawia odnalezione w archiwum w Kijowie rosyjskojęzyczne dokumenty poświadczające próbę włączenia obwodu chełmskiego do USRR, opis planowanej granicy i in. Omówiono też problemy z przesiedlaniem Ukraińców do ZSRR, składane przez nich podania o pozostawienie ich w Polsce, działalność band UPA na pograniczu i ochronę granicy (Oddziały Ochrony Pogranicza), a także prace Polskiej Komisji Mieszanej wymierzającej granicę w terenie. Na koniec podano rodzaje i numerację 1987 słupów granicznych.
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.