Adam Klimek (1910–1987) jest uważany za najwybitniejszego, obok Tadeusza Zaremby, architekta XX-wiecznego Zamościa, choć był związany z tym miastem tylko przez kilkanaście lat, w tym te przypadające na II wojnę światową. To właśnie z tego okresu pochodzą dwa teksty wspomnieniowe napisane przez architekta, odnalezione w Archiwum Państwowym w Zamościu, w zespole Zamojskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Zamościu. Urodzony we Lwowie architekt, absolwent tamtejszej politechniki, przyjechał do Zamościa na 3 miesiące przed wybuchem wojny i tu objął swoją pierwszą stałą posadę – architekta powiatowego. Pierwszy tekst, zatytułowany „Trzy dni przed okupacją”, napisał więc wkrótce po przyjeździe do miasta. Opisuje w nim bombardowania niemieckie na początku września: Placu Autobusowego, koszar, domu Kowerskich na Nowym Mieście, sądu, stacji kolejowej. Zamościanie zaczęli uciekać z miasta. Uciekł też Klimek, do Krasnobrodu, gdzie jednak też zaczęły się naloty. Drugi tekst opisuje ostatnie dni okupacji. Adam Klimek pełnił funkcję architekta powiatowego do 1951 r. Zaprojektował gmach Powiatowo-Miejskiej Rady Narodowej i szpitalnego oddziału zakaźnego, pomnik pamięci Żydów i inne, elewator zbożowy, ołtarz główny do kościoła Redemptorystów, kościoły w okolicznych miejscowościach i in. Był popularyzatorem zamojskich zabytków i fotografem dokumentalistą (kilkaset negatywów w zamojskim muzeum). Odkrył obraz z nieznanym widokiem Zamościa z XVII w. w kościele w Bukowinie. Wyjechał do Kielc.
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.