Utrzymanie równowagi ekologicznej i tworzenie zielonej infrastruktury (green infrastructure) w krajobrazie są ważnymi cechami zrównoważonego rozwoju. Jest to ściśle związane z planowaniem użytkowania terenu i zagospodarowania przestrzennego. Wymóg kształtowania zielonej infrastruktury wynika z podstaw prawnych (krajowych, Unii Europejskiej i międzynarodowych), unijnych strategii rozwoju i ochrony środowiska oraz planu adaptacji do zmiany klimatu (przejście na zieloną gospodarkę — green economy). Celem było wskazanie potrzeb i zaprezentowanie szczególnego sposobu kształtowania zielonej infrastruktury krajobrazu, zwanego metodą „kratownicy ekologicznej”, obszarów wiejskich w centralnej Polsce w gminie Tarłów, stwarzającego większe możliwości godzenia ochrony przyrody i różnorodności biologicznej z użytkowaniem terenu i rozwojem gospodarczym. Tworzenie bogatej zielonej infrastruktury prowadzi do ekologizacji całości obszaru i poprawia harmonię krajobrazu. Jest narzędziem pozwalającym zbliżyć się do zrównoważonego rozwoju i daje dużą szansę, w szczególności na peryferyjnych i słabiej rozwiniętych obszarach, na lepsze warunki życia lokalnej ludności, bazując na trwałym wykorzystaniu przyrodniczych i kulturowych walorów, nie degradując ich.
Zasady cytowania
Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.