Niniejszy artykuł przedstawia zmiany przebiegu granic jednostek administracyjnych na Lubelszczyźnie na przestrzeni ostatnich ponad 60 lat po II wojnie światowej. W tym czasie w Polsce miały miejsce cztery poważne reformy zmieniające układ i strukturę podziału administracyjnego kraju. W pięciu okresach pomiędzy reformami dochodziło do mniejszych zmian, mających charakter korekty przebiegu granic. Analizę zmian wykonano opierając się głównie na materiałach kartograficznych, które najlepiej oddają zmiany przestrzenne, w tym wypadku zmiany granic jednostek administracyjnych. Na podstawie map archiwalnych sporządzono mapy analityczne dla 8 przekrojów czasowych. W dalszej kolejności wykonano mapy syntetyczne na których zawarto wszystkie zauważone zmiany dla granic: województwa, powiatów i gmin. Na tak przygotowanym materiale opracowano mapy pokazujące stabilność przebiegu granic, województwa, powiatów i gmin. Opracowanie niesie ze sobą kilka wniosków. Na podstawie badań można stwierdzić, że granice województwa są dość stabilne, szczególnie trwałe są granice oparte na Wiśle i Bugu. W przypadku granic powiatów trwałość granic jest mniejsza od granicy województwa. Na najniższym stopniu podziału administracyjnego zmienność jest największa, choć odsetek długości granic trwałych osiąga poziom 40%. Niniejszy artykuł może stanowić podłoże do dalszych badań nad przyczyną zmian granic jednostek administracyjnych a także nad ich skutkami w poziomie rozwoju tych jednostek. Innym problemem na który autorzy zwrócili uwagę jest sposób prezentacji zmian obiektów o charakterze liniowym, proponując jednocześnie alternatywny sposób przedstawiania ich stabilności przez pokazanie stabilności obszaru w przynależności administracyjnej za pomocą izolinii.
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.