Poszukiwania gazu łupkowego w Polsce rodzą nadzieje na poprawę sytuacji energetycznej kraju. Powodują jednak również konflikty, zwłaszcza z mieszkańcami obszarów przewidywanej eksploatacji gazu, obawiających się pogorszenia warunków życia. Poszukiwane są różne sposoby wyrażania protestów i rozwiązywania konfliktów. Wydaje się jednak, że najprostszą i jednocześnie najbardziej efektywną płaszczyzną rozgrywania tego typu konfliktów jest planowanie przestrzenne. Działalność związana z wydobyciem gazu musi być bowiem zgodna z gminnymi dokumentami planistycznymi. Zatem sama możliwość oraz obszar wydobycia gazu są zależne od decyzji samorządu gminnego, najbliższego interesom mieszkańców. Ponadto sposób sporządzania lokalnych dokumentów planistycznych daje również mieszkańcom liczne możliwości sformułowania swoich oczekiwań oraz ich wyegzekwowania. Elementem systemu planowania są także finansowe rekompensaty dla osób, których nieruchomości straciły na wartości rynkowej lub użytkowej w efekcie zatwierdzenia planu miejscowego. Planowanie przestrzenne pozwala zatem na zrównoważenie interesów różnych stron i w efekcie ograniczenie ilości i skali konfliktów związanych z wydobyciem gazu łupkowego.
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.