W artykule podjęto próbę opracowania metody umożliwiającej ocenę jakości obszarów wiejskich przy uwzględnieniu różnie dobranych kryteriów. Punktem wyjścia pracy jest założenie, iż marginalność części obszarów wiejskich powoduje niezadowolenie ich mieszkańców z jakości życia. Odczucia poziomu życia zależą natomiast od zaspokojenia potrzeb tychże mieszkańców. Termin potrzeba używany jest na oznaczenie rzeczy, bez której trudno się obejść i która jest konieczna do normalnej egzystencji bądź do funkcjonowania czegoś. Z kolei rzecz jest określana jako element środowiska przyrodniczego lub wytwór pracy ludzkiej. Kryteriami badań jakości rzeczy będą relacje między nimi a ich otoczeniem. Ocena ich wzajemnego dopasowania pozwala określić występowanie określonej rzeczy w jej otoczeniu jako niezbędne, prawdopodobne, zbędne lub nieprawdopodobne. Zestawienie wyników oceny rzeczy przy uwzględnieniu wymienionych czterech cech określa wartość danej rzeczy, jak również i ich zbioru, którym może być także dowolnie wybrana jednostka przestrzenna. W dalszej części pracy opisano procedurę pomiaru marginalności przy wykorzystaniu oceny zasadności występowania na danym obszarze określonych rzeczy. Następnie zaprezentowano sposób wizualizacji wyników oraz możliwości ich praktycznego wykorzystania.
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.