Istotnym celem polityki spójności Unii Europejskiej jest usuwanie regionalnych nierówności gospodarczych. Jednym z czynników determinujących różnice w poziomie rozwoju regionalnego jest kapitał ludzki, mogący dynamizować bądź spowalniać proces rozwoju. W literaturze przedmiotu pojawiło się wiele alternatywnych koncepcji pomiaru kapitału ludzkiego. W badaniach ilościowych bardzo często wykorzystywane są różnego rodzaju miary syntetyczne. Tego typu miarę skonstruowano też na potrzeby prezentowanego badania. Głównymi celami badania są: konstrukcja miary kapitału ludzkiego dla regionów NUTS 2 krajów Grupy Wyszehradzkiej, zbadanie, czy występują zależności przestrzenne w rozkładzie kapitału ludzkiego na badanym obszarze, analiza konwergencji regionalnej pod względem poziomu kapitału ludzkiego w latach 2001–2015. Wykorzystano koncepcję krańcowej pionowej konwergencji typu beta, która pozwala na określenie indywidualnego wkładu poszczególnych regionów w ogólny proces konwergencji charakteryzujący wszystkie badane obiekty. Do badania konwergencji zastosowano dynamiczne modele danych panelowych, a do wykrywania zależności przestrzennych — globalną i lokalne statystyki Morana. Zgodnie z oczekiwaniami, nie stwierdzono występowania zależności przestrzennych. Hipoteza o występowaniu konwergencji została natomiast potwierdzona, przy czym zidentyfikowano regiony, które osłabiają tempo zbieżności.
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.