Polityka rozwoju ukierunkowana terytorialnie (place-based approach) jest nowym modelem, adresowanym głównie do regionów typu NUTS 1 i NUTS 2 w krajach Unii Europejskiej, w tym i w Polsce. W budowaniu przewagi konkurencyjnej regiony wykorzystują tzw. inteligentne specjalizacje, a sektor kreatywny jest jednym z ich komponentów. Kapitał terytorialny budowany jest przede wszystkim w oparciu o posiadane potencjały rozwojowe miast. Budowanie spójności terytorialnej, opartej na rozwoju regionów wymaga długofalowych strategii, gdyż jest procesem złożonym i obarczonym określonym ryzykiem. Przyjęty w 2015 roku przez Europejski Parlament Wiejski Manifest Obszarów Wiejskich wskazał na konieczność zweryfikowania założeń polityki UE odnośnie rozwoju regionów ze względu na niesymetryczne traktowanie obszarów wiejskich w porównaniu z miastami. Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na brak równoważenia rozwoju regionalnego tak w założeniach programowych, jak i działaniach operacyjnych. Wykorzystanie potencjału sektora kreatywnego na terenach wiejskich warunkowane jest zmianą świadomości decydentów regionalnych, podjęciem jego badań, działaniami ukierunkowanymi na rozwój oraz wsparcie, również w kontekście międzynarodowym. Przytoczone przypadki: gminy Puszcza Mariańska oraz Hrabstwa Leitrim w Zachodniej Irlandii są przykładami różnych podejść do rozwoju sektora kreatywnego na terenach wiejskich.
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.