Ze względu na wzrost liczby osób pobierających świadczenia rentowe z tytułu niezdolności do pracy Zakład Ubezpieczeń Społecznych wprowadził program prewencji rentowej oparty na rehabilitacji leczniczej. Założeniem programu jest poprawa stanu funkcjonalnego w stopniu, który umożliwi podjęcie pracy osobom, które w wyniku urazu bądź choroby zagrożone są utratą zdolności do pracy, ale rokują odzyskanie jej po odbytej rehabilitacji. Celem niniejszej pracy była ocena skuteczności rehabilitacji odbytej w ramach prewencji rentowej ZUS na przykładzie Szpitala Specjalistycznego SANUS sp. z.o.o. w Stalowej Woli. Ocenie poddano osoby rehabilitowane w ramach prewencji rentowej ZUS w czasie od listopada 2014 do lutego 2015 roku. Badaniem objęto 148 osób, w tym 61 kobiet (41% ). Narzędziem badawczym była autorska ankieta, skierowana do pacjentów uczestniczących w programie. Główną przyczyną kierowania osób do prewencji rentowej ZUS w badanej populacji były choroby kręgosłupa. Ponad 41% respondentów deklaruje swoją gotowość do podjęcia pracy po zakończonej rehabilitacji leczniczej, 39% nie ma pewności czy jest w stanie wrócić do pracy, natomiast 20% zdecydowanie nie jest gotowych do kontynuowania pracy zawodowej. Najgorsze wyniki rehabilitacji odnotowano w grupie osób po przebytych urazach kończyn górnych i dolnych. Rehabilitacja 24-dniowa w ramach prewencji rentowej po niektórych urazach kończyn górnych i dolnych jest zbyt krótka. Należy przeprowadzić analizę pacjentów po tego typu urazach i rozważyć wydłużenie okresu programu dla osób z tego typu dysfunkcjami. Konieczne są działania profilaktyczne skierowane do osób, które odbyły prewencję rentową ZUS po raz pierwszy, bowiem aż 49% badanych pacjentów kierowana jest po raz kolejny na tego typu leczenie.
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.