Problematyka dostaw surowców w postaci ropy naftowej i gazu ziemnego do Unii Europejskej, w tym Polski należy do zagadnień złożonych i problematycznych. Zmiany w geopolityce końca lat dziewięćdziesiątych w obrębie Europy spowodowały konieczność zmian w umowach międzynarodowych w zakresie obrotu ropą i gazem ziemnym wśród ich stron-państw UE. Jednoczesne uniezależnienie się Ukrainy jako podmiotu państwowego od Rosji spowodowało komplikacje nie tylko natury politycznej ale także gospodarczej. Celem artykułu jest przedstawienie poglądu Autora na zawiłości obrotu ropą naftową i gazem ziemnym pomiędzy Polską, Rosją i Ukrainą i próba analizy. Metoda prawno-dogmatyczna i statystyczna pozwoliły na określenie istotnych wniosków na przyszłość spośród których do najważniejszych należy zaliczyć: konieczność renegocjacji umów dwustronnych pomiędzy Rosją i Polską, konieczność renegocjacji umów dwustronnych pomiędzy Polską i Ukrainą, potrzeba wypracowania wspólnego stanowiska UE w ramach polityki bezpieczeństwa tej organizacji międzynarodowej, tj. Unii Europejskej.
Zasady cytowania
Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.