Znaczenie endogenicznych czynników rozwoju regionalnego w świetle badań empirycznych

Karolina Olejniczak

doi:10.56583/br.664

Data publikacji : 2016-04-22

Tom 14 Nr 1 (2016)

Znaczenie endogenicznych czynników rozwoju regionalnego w świetle badań empirycznych

Karolina Olejniczak

DOI: https://doi.org/10.56583/br.664

Abstrakt

Czynniki rozwoju regionu oznaczają pewne cechy lub ich kombinacje, których wykorzystanie w określonym miejscu i czasie prowadzi do pozytywnych zmian na danym terytorium. Najważniejszą siłą sprawczą regionu są czynniki endogeniczne. Tworzy je m.in. potencjał społeczno-gospodarczy, położenie i infrastruktura, a także dostępność czynników produkcji i przedsiębiorczość. Celem pracy była ocena wykorzystania endogenicznych czynników rozwoju sfery ekonomicznej, infrastrukturalnej i przestrzennej przez przedsiębiorstwa w subregionie leszczyńskim. Skoncentrowano się na zdolności do innowacji oraz tworzenia nowych technik i technologii, znaczeniu instytucji otoczenia biznesu oraz czynnikach związanych z lokalizacją, które zdaniem autorki mają szczególny wpływ na rozwój subregionu.

Słowa kluczowe:

przedsiębiorstwa, czynniki endogeniczne, instytucje otoczenia biznesu, rozwój

Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF

Zasady cytowania

Olejniczak, K. (2016). Znaczenie endogenicznych czynników rozwoju regionalnego w świetle badań empirycznych. Barometr Regionalny. Analizy I Prognozy, 14(1), 35–41. https://doi.org/10.56583/br.664

Wskaźniki altmetryczne

Cited by / Share

Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Bibliografia

Bourdieu P., Wacquant L. (2001): Zaproszenie do socjologii refleksyjnej. A. Sawisz (tłum.), Terminus, t. 21, Warszawa, „Oficyna Naukowa”.

Filipiak B., Ruszała J. (2009): Instytucje otoczenia biznesu. Rozwój, wsparcie, instrumenty. Warszawa, Centrum Doradztwa i Informacji Difin.

Kotarski H. (2013): Kapitał ludzki i kapitał społeczny a rozwój województwa podkarpackiego. Rzeszów, Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego.

Nogalski B., Szreder J., Walentynowicz P. (2006): Partnerstwo publiczno-prywatne jako szansa rozwoju lokalnego, bariery i korzyści. [w:] M. Oliński (red.): Uwarunkowania funkcjonowania sektora publicznego, Olsztyn, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski.

North D.C. (1997): The Contribution of the New Institutional Economics to an Understanding of the Transition Problem. WIDER annual lectures, t. 1, Helsinki, UNU/WIDER. DOI: https://doi.org/10.1057/9780230501850_1

Psyk-Piotrowska E. (2011): Aktywizacja i rozwój lokalny jako program i metoda działania na rzecz zmian. „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica” (37), s. 149–169.

Starosta P. (1995): Poza metropolią. Wiejskie i małomiasteczkowe zbiorowości lokalne a wzory porządku makrospołecznego. Łódź, Wydaw. Uniwersytetu Łódzkiego.

Strużycki M. (2004): Znaczenie małych i średnich przedsiębiorstw w rozwoju regionu — nowe wyzwania. [w:] M. Strużycki (red.): Małe i średnie przedsiębiorstwa w gospodarce regionu, Warszawa, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.

Szymla Z. (2005): Podstawy badań rozwoju regionalnego. „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Bochni” (3), s. 101–110.

Wojtasiewicz L. (1997): Problematyka rozwoju lokalnego w warunkach transformacji systemowej. [w:] W. Maik (red.): Problematyka rozwoju lokalnego w warunkach transformacji systemowej, Biuletyn Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN, Warszawa, KPZK PAN.

Zastempowski M. (2008): Macroenvironmental and Business Factors and Their Influence on Innovation Activity of Small and Medium-Sized Enterprises of the Kujowsko-Pomorskie Province. [w:] J. Wasilczuk i K. Zięba (red.): SMEs in Modern Economics. Selected Issues, Szczecin, My Book Publishing.

Zrobek J. (2008): Lokalne środowisko innowacyjne. „Zarządzanie Innowacyjne w Gospodarce i Biznesie”, nr 2 (7), s. 191–202.