W literaturze przedmiotu podkreśla się często, że trudno byłoby znaleźć bardziej niedookreślone prawo człowieka aniżeli prawo do zdrowia, którego treść początkowo ukształtowana jako norma zwyczajowa, następnie uszczegółowiona została w wielu normach traktatowych. Przedmiotem niniejszego artykułu będzie po pierwsze próba scharakteryzowania prawa do zdrowia w oparciu o najważniejsze umowy prawa międzynarodowego oraz po drugie próba ustalenia, co obejmuje to prawo. Konkretyzując zakres przedmiotowy omawianego prawa, pojawia się koncepcja „podstawowych zobowiązań” państw, do których należy między innymi dostęp do produktów leczniczych. Instytucją nierozerwalnie związaną z obrotem produktami w Unii Europejskiej jest handel równoległy, którego głównym mechanizmem napędzającym jest różnica cenowa tych samych produktów w różnych krajach Wspólnoty. Problematyka importu równoległego jest szczególnie ważna ze względu na jego rolę w kształtowaniu dostępu do produktów leczniczych.
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.