Roztoczański Park Narodowy (RPN ) jest parkiem typowo leśnym — 94% jego obszaru pokrywają lasy. W granicach RPN wyróżniono 13 zbiorowisk leśnych. Najcenniejszymi są buczyna karpacka i wyżynny jodłowy bór mieszany, łącznie porastające niemal 34% powierzchni leśnej RPN. Warunki mikroklimatyczne panujące w lesie istotnie różnią się od panujących na obszarach nieleśnych. Las pochłania zanieczyszczenia pyłowe i gazowe, tłumi hałas oraz wzbogaca powietrze w substancje aromatyczne. Klimat wnętrza lasu zależy m.in. od: składu gatunkowego lasu, zwartości koron i właściwości siedliska, dlatego oddziaływanie różnych zbiorowisk leśnych na organizm człowieka jest odmienne. W pracy scharakteryzowano zbiorowiska leśne występujące w RPN, wskazując na ich walory zdrowotne, ze szczególnym uwzględnieniem ścieżki rowerowej „do Florianki”. Z wykorzystaniem oprogramowania GIS przeprowadzono przestrzenną analizę właściwości poszczególnych zbiorowisk leśnych. Wykonano mapy prezentujące bioklimat warstwy rekreacyjnej lasów, na który składają się: insolacja, przewietrzanie, uwilgocenie, produkcja tlenu i ozonu, jonizacja, zawartość aeroplanktonu i fitoaerozoli. Bioklimat panujący w poszczególnych zbiorowiskach określono jako korzystny/obojętny/niekorzystny dla człowieka. Atrakcyjność środowiska sprawia, że obszar RPN jest chętnie odwiedzany przez turystów (> 100 tys. rocznie ). W Parku wyznaczono szlaki turystyczne oraz trasy dydaktyczne o łącznej długości ok. 40 km, przebiegające w pobliżu najciekawszych obiektów przyrodniczych, kulturowych i historycznych. Przykładem takiego szlaku jest blisko dziesięciokilometrowa ścieżka rowerowa „do Florianki” — najdłuższa trasa wytyczona w granicach RPN — będąca przedmiotem szczegółowej analizy. Panuje na niej największa zmienność zbiorowisk leśnych charakteryzujących się korzystnym oddziaływaniem na organizm człowieka.
Zasady cytowania
Wskaźniki altmetryczne
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.