Znaczenie niedookreśleń oraz detali  w sztuce kinematograficznej  na przykładzie twórczości  Andrzeja Wajdy i Stanisława Barei

Grzegorz Łęcicki

doi:10.56583/frp.2057

Data publikacji : 2023-01-24

Nr 16 (2022)

Znaczenie niedookreśleń oraz detali w sztuce kinematograficznej na przykładzie twórczości Andrzeja Wajdy i Stanisława Barei

Grzegorz Łęcicki

https://orcid.org/0000-0003-3600-9990

DOI: https://doi.org/10.56583/frp.2057

Abstrakt

Syntetyczne przedstawienie roli i znaczenia niedookreśleń, detali i elementów audialnych w polskich filmach fabularnych i serialach telewizyjnych na przykładzie dzieł Andrzeja Wajdy i Stanisława Barei. Zaakcentowanie znaczenia szczegółów w sztuce kinematograficznej. Przedstawienie przykładów niedomówień jako narzędzi aluzji historycznych i politycznych. Przypomnienie symbolicznego znaczenia elementów audialnych, szczególnie utworów patriotycznych. Wskazanie charakterystycznych i wymownych detali zarówno w znanych filmach fabularnych – dramatycznych i komediowych, jak i w popularnych serialach telewizyjnych. Przykład analitycznego studium ilustrującego potrzebę edukacji medialnej i dokładnego oglądania przekazów filmowych jako komunikatów medialnych.

Słowa kluczowe:

film polski, Andrzej Wajda, Stanisław Bareja, niedookreślenie, szczegół

Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

pdf.

Zasady cytowania

Łęcicki, G. (2023). Znaczenie niedookreśleń oraz detali w sztuce kinematograficznej na przykładzie twórczości Andrzeja Wajdy i Stanisława Barei. Fides, Ratio Et Patria. Studia Toruńskie, (16), 186–202. https://doi.org/10.56583/frp.2057

Wskaźniki altmetryczne

Cited by / Share

Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.

Bibliografia

Applebaum A., Gułag, tł. J. Urbański, Warszawa 2005.

Bereś W., Burnetko K., Andrzej Wajda. Podejrzany, Warszawa 2013.

Borkiewicz A., Powstanie Warszawskie 1944. Zarys działań natury wojskowej, Warszawa 1969.

Eisler J., Grudzień 1970. Geneza, przebieg, konsekwencje, Warszawa 2012.

Eisler J., Polski rok 1968, Warszawa 2006.

Forstner D., Świat symboliki chrześcijańskiej. Leksykon, tł. W. Zakrzewska, P. Pachciarek, R. Turzyński, Warszawa 2001.

Gajdziński P., Gierek. Człowiek z węgla, Poznań 2014.

Gajdziński P., Gomułka. Dyktatura ciemniaków, Poznań 2017.

Hendrykowski M., Narracja w filmie i ruchomych obrazach, Poznań 2019. DOI: https://doi.org/10.14746/amup.9788323237006

Hendrykowski M., Polska szkoła filmowa, Poznań 2019.

Hendrykowski M., Popiół i diament, Poznań 2008.

Hendrykowski M., Semiotyka ruchomych obrazów, Poznań 2014.

Iwanow N., Powstanie Warszawskie widziane z Moskwy, Kraków 2010.

Jak rozpętałem polską komedię filmową. Tadeusz Chmielewski w rozmowie z Piotrem Śmiałowskim, Warszawa 2012.

Jan Paweł II, Pielgrzymki do Ojczyzny. Przemówienia, homilie, Kraków 2005.

Łęcicki G., Analiza filmu jako przekazu medialnego w świetle teologii środków społecznego przekazu, w: G. Łęcicki, M. Butkiewicz, P. Drzewiecki, D. Jaszewska, Film w perspektywie teologii mediów i edukacji medialnej, Warszawa 2017.

Michalak B., Wajda. Kronika wypadków filmowych, bmw, 2016.

Nowak A., Klęska imperium zła. Rok 1920, Kraków 2020.

Paczkowski A., Wojna polsko-jaruzelska. Stan wojenny w Polsce 13 XII 1981 – 22 VII 1983, Warszawa 2006.

Piotrowski P. K., 07 zgłasza się. Opowieść o serialu, Warszawa 2013.

Piotrowski P. K., Kultowe seriale, Warszawa 2011.

Płażewski J., Język filmu, Warszawa 2008.

Płoński J., Alternatywy 4. Przewodnik po serialu i rzeczywistości, Warszawa bdw.

Replewicz M., Oczko się odlepiło temu misiu…Biografia Stanisława Barei, Warszawa 2015.

Replewicz M., Stanisław Bareja alternatywnie, Poznań 2019.

Roszkowski W., Historia Polski 1914-2015, Warszawa 2017.

Sasanka P., Czerwiec 1976. Geneza, przebieg, konsekwencje, Warszawa 2006.

Terlecki R., Miecz i tarcza komunizmu. Historia aparatu bezpieczeństwa w Polsce 1944-1990, Kraków 2013.

Urban T., Katyń. Zbrodnie i walka propagandowa wielkich mocarstw, tł. E. Ziegler-Brodnicka, Warszawa 2019.

Wajda A., Kino i reszta świata. Autobiografia, Kraków 2013.

Witek P., Andrzej Wajda jako historyk. Metodologiczne studium z historii wizualnej, Lublin 2016.

Włodarski P., Pan Andrzej. Opowieść dokumentalna a Andrzeju Wajdzie, Łódź 2001.

Kuśmierczyk S., Wyprawa bohatera w polskim filmie fabularnym, Warszawa 2014, s. 70–72, https://depot.ceon.pl/bitstream/handle/123456789/16682/Seweryn%20Ku%C5%9Bmierczyk%2C%20Wyprawa%20bohatera%20w%20polskim%20filmie%20fabularnym.pdf?sequence=4&isAllowed=y, pdf.

Przemysław Gintrowski – Zmiennicy, https://www.tekstowo.pl/piosenka,przemyslaw_gintrowski-,zmiennicy.html.

Stanisław Bareja. Filmografia. Obsada aktorska, https://filmpolski.pl/fp/index.php?osoba=111451.

Filmy fabularne

Bez znieczulenia, reż. A. Wajda, 1978.

Brunet wieczorową porą, reż. S. Bareja, 1976.

Co mi zrobisz jak mnie złapiesz, reż. S. Bareja, 1978.

Człowiek z marmuru, reż. A. Wajda, 1976.

Człowiek z żelaza, reż. A. Wajda, 1981.

Lotna, reż. A. Wajda, 1959.

Małżeństwo z rozsądku, reż. S. Bareja, 1966.

Miś, reż. S. Bareja, 1980.

Pan Tadeusz, reż. A. Wajda, 1999.

Piłat i inni, reż. A. Wajda, 1971.

Popiół i diament, reż. A. Wajda, 1958.

Poszukiwany, poszukiwana, reż. S. Bareja, 1972.

Tatarak, reż. A. Wajda, 2009.

Wałęsa. Człowiek z nadziei, reż. A. Wajda, 2013.

Wesele, reż. A. Wajda, 1972.

Wierna rzeka, reż. T. Chmielewski, 1983.

Zamach stanu, reż. R. Filipski, 1980.

Seriale telewizyjne

zgłoś się, reż. K. Szmagier, A. J. Piotrowski, K. Tarnas, 1976-1987.

Alternatywy 4, reż. S. Bareja, 1983.

Kapitan Sowa na tropie, reż. S. Bareja, 1965.

Przygody psa Cywila, reż. K. Szmagier, 1968-1970.

Z biegiem lat, z biegiem dni…, reż. A. Wajda, E. Kłosiński, 1980.

Zmiennicy, reż. S. Bareja, 1986.