Celem artykułu jest dokonanie analizy komparatystycznej Jądro ciemności Josepha Conrada oraz Il giovane maronita Alessandro Spiny, autora syryjsko-włoskiego, przy
zastosowaniu toposu theatrum mundi. W swoich dziełach zarówno Conrad, jak i Spina zdają się przedstawiać życie w sercu kolonialnej Afryki i włoskiego kolonializmu w Libii jako grę na scenie teatru świata. Obaj pisarze podkreślają również przemianę tragicznego, kolonialnego życia bohaterów-marionetek w rodzaj zejścia do piekła,
koncentrując się na wizualnym i akustycznym aspekcie teatralnej rzeczywistości. Wykorzystanie ciszy w powieści Conrada może przywodzić na myśl teatr pantomimy,
natomiast liczne głosy w powieści Spiny przypominają arie operowe, wspomniane expressis verbis w analizowanym utworze. Narracyjny głos Marlowa, który w Jądrze
ciemności odgrywa rolę greckiego chóru, silnie kontrastuje z milczeniem tubylców i Bachtinowską polifonią Il giovane maronita. Zarówno Conrad, jak i Spina, zgłębiając
rzeczywistość geopolityczną i wykorzystując techniki metateatralne, zgodnie potępiają europejski kolonializm.
Zasady cytowania
Wskaźniki altmetryczne
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.