Teks źródłowy jest interesującym przyczynkiem do tak wieloaspektowego zagadnienia, jakim jest „miasto idealne”, w którym ideałowi przychodzi mierzyć się z rzeczywistością. Wśród akt sukcesywnie przekazywanych w 2005 r. przez prof. dr hab. Jerzego Kowalczyka do zasobu Archiwum Państwowego w Zamościu znajdują się materiały dotyczące problematyki zabytkowego Zamościa – plon wieloletnich związków z miastem, podczas których Profesor występował nie tylko jako znawca i badacz zamojskiej architektury, ale też jako ekspert i wnikliwy recenzent poczynań na terenie zespołu staromiejskiego. W przejętym materiale znajduje się skierowany do prof. Kowalczyka list, na którego publikację zgodził się a nadto jeszcze dodatkowo zarekomendował. Autorem listu był historyk sztuki i konserwator zabytków Mieczysław Kurzątkowski (1932-2000), przez dziesięć lat Wojewódzki Konserwator Zabytków w Lublinie. Do 1975 r. nadzorował sprawy ochrony zabytków na terenie Zamościa. List pochodzi z 1981 r. Do poruszanych spraw autor odnosił się z dystansem, wszak urzędnikiem konserwatorskim nie był już od 6 lat. List dotyczy odkrycia fundamentów kościoła ormiańskiego, staje się jednak pretekstem do rozliczenia z ówczesnymi realiami konserwatorskimi. Wytyka nieprawidłowości, ale przede wszystkim odnosi się do panujących układów w mieście, w imię lokalnych partykularyzmów marginalizowania roli konserwatora zabytków. Jest też ogólniejsza refleksja, gdy podnosi np. kwestie archiwów konserwatorskich. Integralną część listu stanowią dołączone tu odpisy dokumentów konserwatorskich.
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.