Dzieje Towarzystwa Rolniczego Hrubieszowskiego ks. Stanisława Staszica z późnego okresu rozbiorowego począwszy od likwidacji autonomii Królestwa Polskiego, poprzez powołanie guberni chełmskiej, „Wielką wojnę” dwudziestolecie międzywojenne i czasy Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej są, na dobrą sprawę, wielką białą plamą. Dysponujemy z tego przedziału historii pewnymi wiadomościami fragmentarycznymi i pilnym zadaniem poznawczym jest uzupełnianie i łączenie tej rozproszonej wiedzy cząstkowej. Pewne światło na ten okres rzucają dyskusje prowadzone w Ministerstwie Rolnictwa i Dóbr Koronnych z udziałem prof. Franciszka Bujaka. Kolejną grupą źródeł są notarialne pełnomocnictwa udzielane przez zarządców państwowych pracownikom administracji Towarzystwa, ocalone dla potomności przez Jana Czyżewskiego. Program przebudowy statutu TRH po odzyskaniu niepodległości w 1919 r. przedstawił zarządca Tadeusz Madler4. Wracają do tego zagadnienia pamiętniki ostatniego zarządcy państwowego Towarzystwa inż. Stanisława Czekanowskiego, odnalezione przez Józefa Olejniczaka w Ossolineum – dotyczą one lat 1934-1946 i są jedynym tak pełnym, chociaż subiektywnym, opisem tego okresu. Ostatnim zbiorem dokumentów jest zachowana korespondencja Mikołaja Górskiego, prezesa Towarzystwa od 1957 r., z komunistyczną administracją Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej, w sprawie wskrzeszenia Towarzystwa.
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.