W opracowaniu przedstawiono wyniki badań, mających na celu określenie potencjału słomy do energetycznego wykorzystania. Wyniki tej analizy przedstawiono w układzie dynamicznym w latach 1975–2011, oraz w układzie przestrzennym (wojewódzkim) w latach 1999–2011. Przeprowadzone badania wykazały, że od 1983 roku zbiory słomy zaczęły przewyższać zapotrzebowanie wynikające z produkcji rolniczej. W latach 1983–1990 średnioroczna nadwyżka ponad zużycie w rolnictwie wyniosła 4 971 tys. ton a w latach 2007–2011 już 15 190 tys. ton. Zwiększające się nadwyżki słomy są spowodowane spadkiem pogłowia zwierząt gospodarskich a tym samym i zmniejszającym się zapotrzebowaniem. Niekorzystnym zjawiskiem, choć charakterystycznym dla rolnictwa, były występujące fluktuacje w zbiorach słomy, co nie pozostawało bez wpływu na poziom jej nadwyżek. I tak w 2000 roku wyniosły tylko 6 637 tys. ton a w 2001, ponad dwukrotnie więcej bo aż 15 343 tys. ton. Wielkość tych nadwyżek jest bardzo zróżnicowana regionalnie, gdyż zależy od struktury użytkowania gruntów, struktury zasiewów, wielkości gospodarstw oraz obsady i sposobu chowu zwierząt gospodarskich.
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.