Na tle państw Wielkiej akcesji Republika Czeska odznaczała się wyższym poziomem dochodów i rozwoju, w szczególności w regionie stołecznym. W pierwszym i skróconym okresie programowania jej udział w budżecie funduszy strukturalnych wynosił zaledwie 0,72%. Stąd uproszczony i scentralizowany system wdrażania unijnej polityki regionalnej. W wyniku reformy polityki spójności na lata 2007–2013 Czechy stały się jednym z największych jej beneficjentów, co skutkowało istotnymi zmianami i decentralizacją w systemie programowania i zarządzania pomocą strukturalną. Z uwagi na uczestnictwo we wszystkich priorytetowych celach polityki spójności system ten jest stosunkowo skomplikowany. Przyjęcie zbyt wielu programów napotkało na trudności (m.in. prawne, administracyjne, kadrowe, jakości projektów), które pogłębiały niekorzystne warunki wynikające z kryzysu gospodarczego i niestabilności politycznej. W latach 2014–2020 alokacja dla Czech na realizację celów polityki spójności uległa zmniejszeniu do niespełna 22 mld euro (co daje około 6% w jej budżecie). Republika Czeska przygotowała łącznie 21 programów operacyjnych, w tym OP Rybołówstwa i Program Rozwoju Wsi. W miejsce 7 programów regionalnych przyjęto jeden zintegrowany program (ZPORR), który jest zarządzany przez Ministerstwo Rozwoju Regionalnego. Zdefiniowane programy i system ich wdrażania cechuje centralizacja oraz koncentracja na celach tematycznych i inwestycyjnych.
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.