Od lat 90. XX w. termin, a za nim koncepcja rozwoju zrównoważonego (sustainable development) stały się jednym z najczęściej używanych słów w dyskusji na temat przyszłości świata, gospodarki zasobami naturalnymi, polityki energetycznej, zapewnienia żywności i warunków mieszkaniowych mieszkańcom Ziemi, itp. Przede wszystkim jednak wraz z realizacją założeń zrównoważonego rozwoju na sile przybrały wszelkie ruchy ekologiczne, które wywierając nacisk polityczny na rządy poszczególnych krajów przyczyniły się do opracowania i wdrażanie w życie polityk ochrony środowiska i narzędzi mających skutecznie kontrolować eksploatację zasobów naturalnych. Analizy dotyczące struktury i dynamiki wykorzystywania współcześnie zasobów naturalnych dla celów gospodarczych, które powstały po szczycie w Rio de Janeiro, czyli w dekadzie lat 90. XX w. wykazały, że aby zapobiec nadmiernym zmianom w środowisku naturalnym i zagwarantować odpowiednią jakość poszczególnych parametrów środowiska naturalnego nie tylko dla współczesnych mieszkańców Ziemi, ale też dla przyszłych pokoleń należy skupić się przede wszystkim na gospodarce surowcowej. Taki jednokierunkowy tok myślenia i działania o zrównoważonym rozwoju uległ z biegiem lat ewolucji i dzisiaj działania na rzecz rozwoju zrównoważonego są wieloaspektowe i wieloprzedmiotowe, znacznie wykraczające poza sferę jedynie eksploatacji surowców.
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.