Jakość wyszkolenia personelu pokładowego jako współczynnik bezpieczeństwa operacji lotniczyc

Małgorzata Żmigrodzka; Katarzyna Kostur-Balcerzak

doi:10.56583/fs.119

Data publikacji : 2018-12-31

Tom 11 Nr 1 (2018)

Jakość wyszkolenia personelu pokładowego jako współczynnik bezpieczeństwa operacji lotniczyc

Małgorzata Żmigrodzka

Katarzyna Kostur-Balcerzak

DOI: https://doi.org/10.56583/fs.119

Abstrakt

W dobie rozwoju transportu lotniczego i występujących zagrożeń, organy odpowiedzialne za bezpieczeństwo transportu lotniczego na bieżąco opracowują nowe procedury i sposoby szkoleń. W celu ograniczenia zagrożeń, przewoźnicy regularnie szkolą swój personel pokładowy, który przed każdym rejsem jest zobowiązany poinstruować pasażerów o zasadach bezpieczeństwa. Czynnik ludzki jest bowiem przyczyną ok. 80% wypadków w lotnictwie. Celem artykułu jest prezentacja wybranych aspektów związanych ze szkoleniem personelu pokładowego, ze szczególnym zwróceniem uwagi na poprawę jakości bezpieczeństwa pasażerów odbywających podróże lotnicze. W artykule szczegółowej analizie porównawczej poddano jakość i rodzaj przeprowadzanych szkoleń przez linie lotnicze.

Słowa kluczowe:

bezpieczeństwo, szkolenie personelu pokładowego, jakość szkolenia, ochrona

Inne teksty tego samego autora

Małgorzata Żmigrodzka, Katarzyna Kostur-Balcerzak, Polityka rozwoju innowacyjnych rozwiązań w transporcie lotniczym , Facta Simonidis: Tom 10 Nr 1 (2017)

Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF

Zasady cytowania

Żmigrodzka, M., & Kostur-Balcerzak, K. (2018). Jakość wyszkolenia personelu pokładowego jako współczynnik bezpieczeństwa operacji lotniczyc. Facta Simonidis, 11(1), 109–121. https://doi.org/10.56583/fs.119

Wskaźniki altmetryczne

Cited by / Share

Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.

Bibliografia

Bezpieczeństwo lotnicze w dobie zagrożeń aktami bezprawnej ingerencji. Debiuty naukowe, t. 3, Pułtusk 2011.

Bezpieczeńswo obsługi pasażerów w transporcie lotniczym, red. K. Kostur-Balcerzak, M. Żmigrodzka, Dęblin 2015.

Bond J., How to become cabin crew: the insider’s guide, London 2017.

Chute R.D., Weiner E.L, Cockpit-cabin communication: I. A tale of two cultures, Miami 2009.

Ford J R., Dunedin raport: the effects of joint flight attendant and flight crew CRM training programmes on intergroup teamwork and communication, Dunedin 2010.

Harris T., How airline crews work, North Carolina 2001.

Helmreich R.L., Foushee H.C., Why CRM? Empirical and theoretical bases of human factors training, Austin 2010. DOI: https://doi.org/10.1016/B978-0-12-374946-8.10001-9

Kanki B.G., Helmreich R.L., Anca J., Crew resource management, Oxford 2010. DOI: https://doi.org/10.1016/B978-0-12-374946-8.10004-4

Maslow A.H., Motywacja i osobowość, Warszawa 1990.

Neises L., Social CRM in the airline industry: engaging the digital natives, Münster 2013.

Rhoden S., Ralston R., Ineson E.M., Cabin crew training to control disruptive airline passenger behavior, Manchester 2006.

Robinson. B.S., The complete flight attendant interview work, Sydney 2011.

Małgorzata Żmigrodzka

m.zmigrodzka@wsosp.pl

Afiliacja:

Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych w Dęblinie Polska

Katarzyna Kostur-Balcerzak

k.kostur@wsosp.pl

Afiliacja:

Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych w Dęblinie Polska