W artykule dokonana została analiza zmian form protestu społecznego. Zbadano nowoczesne, postmodernistyczne formy politycznej aktywności na przykładzie Rewolucji Godności w latach 2013-2014 i ukraińsko-rosyjskiej konfrontacji militarnej 2014 roku. Udowodniono, że nowoczesne procesy różnią się od tradycyjnych używaniem ironicznych haseł, performance, kreatywnością i rezygnacją z przemocy. Przestrzeń rewolucyjno-wojskowa została przedstawiona jako akumulacja wielu gatunków (zdjęcia, grafiti, plakaty polityczne, instalacje, rzeźby, karykatury itp.). Udowodniono, że polityczna aktywność w rzeczywistości postmodernistycznej jest prowokacyjna, u jej podstaw leżą gra, rytuał, symboliczność. Podkreślono odbiór wydarzeń politycznych przez pryzmat widowiskowości.
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.