Język Polski
English
Ludzie Kościoła katolickiego w powiecie głogowskim w latach 1955-1962 w świetle relacji urzędników państwowych. Zarys problematyki
Abstrakt
W wyniku postanowień konferencji jałtańskiej Głogów został przyłączony do Polski i w maju 1945 przybyli pierwsi osadnicy, którzy zastali jedynie ruiny i zgliszcza. Odbudowa miasta nie została dokończona do tej pory. Władze komunistyczne także i na terenie powiatu głogowskiego stosowały zasady polityki wyznaniowej zmierzające do osłabienia, a ostatecznie wyeliminowania Kościoła katolickiego najpierw z przestrzeni życia społecznego, a następnie także i prywatnego. Nie przebierano przy tym w stosowanych środkach i metodach. Nie oszczędzano także dziedzictwa kultury w postaci licznych zabytków sakralnych na terenie powiatu, które najczęściej wymagały gruntownej odbudowy. Szczególnie zaangażowany w prowadzeniu walki z Kościołem był aparat bezpieczeństwa. Okres „gomułkowski”, czyli lata 1956-1970 był czasem chwilowej „odwilży”. Władysław Gomułka, którego rozwój sytuacji zmusił do poczynienia ustępstw na rzecz Kościoła, od chwili przejęcia władzy nie miał wątpliwości co do nieuchronności przyszłego konfliktu z Kościołem. Najlepszym tego dowodem jest jego osobista decyzja o utrzymaniu Stowarzyszenia PAX jako elementu nacisku w przyszłej rozgrywce z Kościołem. W jego opinii porozumienie zawarte po październiku 1956 roku było czysto pragmatycznym rozejmem, który skończył się z chwilą ustabilizowania sytuacji w kraju. Ponownie rok po roku ograniczano swobodę działalności Kościoła. Na podstawie materiałów archiwalnych został przygotowany artykuł obrazujący walkę z Kościołem katolickim i jego wyznawcami na terenie powiatu głogowskiego w latach 1955-1962.
Słowa kluczowe:
komunizm, czasy gomułkowskie, Kościół, duchowieństwo, laikatSzczegóły
Bibliografia
Statystyki
Autorzy
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.