W artykule poddano szczegółowej analizie podział wpływów między frakcjami i grupami w Najwyższej Radzie Ukrainy od 1 do 7 kadencji. Oparto je na modelach teoretycznych Banzhafa, a więc uwzględniających wskaźnik dla większości zwykłej i konstytucyjnej, jak również sekwencji α-wskaźnika – indeksu złożonego, który bierze pod uwagę preferencje frakcji i grup do budowania koalicji. Wykazano, że wpływ frakcji lub grupy, mierzone wskaźnikiem Banzhafa, mogą się znacznie różnić od ich partycypacji w liczbie miejsc w parlamencie. Ustalono też, że w ocenie wpływu za pomocą α-wskaźnika, frakcje i grupy zajmujące pośrednie stanowisko zwiększają swoje wpływy, zaś zmniejszają je zajmując postawy radykalne.
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.