Celem artykułu jest ukazanie niebezpieczeństw, na jakie narażeni byli misjonarze z Czeskiej Prowincji Towarzystwa Jezusowego w trakcie swoich wypraw misyjnych do Nowego Świata w XVII i XVIII wieku. Podstawę źródłową stanowi korespondencja jezuitów. Misjonarze informowali w niej o trudach podróży trwających długie miesiące i o miejscach, w których prowadzili pracę misyjną. Oprócz ciekawych szczegółów życia codziennego oraz fragmentów opisujących specyfikę obcych regionów w korespondencji znajdują się także zapisy wydarzeń nieoczekiwanych i groźnych. Styl listów świadczy o tym, że ich autorzy byli mistrzami słowa zaznajomionymi z zasadami epistolografii i retoryki. Przedmiotem zainteresowania są więc zarówno rodzaje niebezpieczeństw, jakich doświadczali misjonarze, jak również sposoby kreowania przez nich sytuacji, okoliczności i stanów zagrożenia w sporządzanej korespondencji.
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.