Język Polski
English
Bar, mundur i Bojowy hymn Republiki – symbolika i retoryka wojny w dwóch scenach filmu Gołąb przysiadł na gałęzi i rozmyśla o istnieniu Roya Anderssona
Abstrakt
Roy Andersson należy do twórców kina autorskiego. Łączy surrealizm, oniryzm z poetyką absurdu; w stylistyce tableau vivant ukazuje kondycję współczesnego everymana w kulturze nowoczesności. W artykule badam przekaz reżysera na temat jednego z aspektów nowoczesności – wojny. Przedmiotem analiz są dwie sceny z filmu Gołąb przysiadł na gałęzi i rozmyśla o istnieniu, rozgrywające się w barach odwiedzanych przez szwedzkich żołnierzy różnych epok; w obu rozbrzmiewa pieśń Battle Hymn of Republic. Zderzone ze sobą symbole: bar, mundur i pieśń wojenna, objawiły rodzaj wojennej przemocy – molestowanie seksualne; motyw ten, obecny również w scenie z życia współczesnych cywilów (lekcja flamenco), ukazuje mechanizm zła nowoczesności, ukrywany przez kulturową estetyzację i mitologizację, a zasadzający się na odwiecznej przemocy starszych, silnych i bogatych względem młodszych, słabych i ubogich. Aby zbadać, za pomocą jakich środków reżyser zbudował swój przekaz, posłużyłam się metodą retoryki wizualnej.
Słowa kluczowe:
Roy Andersson, kino autorskie, kino symboliczne, kino surrealistyczne, retoryka wizualna, muzyka filmowa, symbolika wojny, symbolika pieśni wojennej, symbolika Bojowego hymnu Republiki, przemoc seksualna, nierówności społeczne, mity wojenne i ich dekonstrukcja, krytyka estetyzacji kultury, krytyka nowoczesnościSzczegóły
Bibliografia
Statystyki
Autorzy
Zasady cytowania
Wskaźniki altmetryczne
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.