Mniejszość białoruska w Narodowym Spisie Powszechnym z 2002 roku

Tomasz Czapko

doi:10.56583/fs.300

Data publikacji : 2009-12-31

Tom 2 Nr 1 (2009)

Mniejszość białoruska w Narodowym Spisie Powszechnym z 2002 roku

Tomasz Czapko

DOI: https://doi.org/10.56583/fs.300

Abstrakt

Narodowy Spis Powszechny z 2002 roku wykazał, iż mniejszość białoruska w Polsce liczy niespełna 50 tysięcy przedstawicieli. Na przeszkodzie dokładnemu ustaleniu liczebności Białorusinów w Polsce stoją jednak różnego rodzaju przyczyny historyczne oraz społeczno-ekonomiczne, które sprawiają, iż otwarte deklarowanie narodowości nie jest wśród Białorusinów rozpowszechnione. Ostrożnie podchodzić należy również do potocznego utożsamiania prawosławia z białoruskością, gdyż na obszarze wschodniej Białostocczyzny stosunkowo niewielka część ludności wyznania prawosławnego zdecydowała się na zadeklarowanie narodowości innej niż polska.

Słowa kluczowe:

spis powszechny, mniejszość, tożsamość, Białorusini, Kościół prawosławny

Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF

Zasady cytowania

Czapko, T. (2009). Mniejszość białoruska w Narodowym Spisie Powszechnym z 2002 roku. Facta Simonidis, 2(1), 75–89. https://doi.org/10.56583/fs.300

Wskaźniki altmetryczne

Cited by / Share

Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.

Bibliografia

Ausiajczuk W., Wakoł pytannia pra nacyjanalnaść, „Niva”, 2002, nr 16.

Chałupczak. H., Browarek T., Mniejszości narodowe w Polsce 1918-1995, Lublin 2000.

Czykwin E., Maintaining the mother tongue: the national identity of the Belarusians in Poland, in: Teaching the mother tongue in Multilingual Europe, London 1998.

Fleming M., The Belarusian minority in the 2002 Polish census, „Annus Albaruthenicus”, 2005.

Goss K., Ilu w której gminie Białorusinów, „Czasopis”, 2004, nr 2.

Gudaszewski G., Demograficzno-społeczna charakterystyka obywateli polskich deklarujących „narodowość niepolską” w Narodowym Spisie Powszechnym w 2002 roku, w: Mniejszości narodowe w Polsce w świetle Narodowego Spisu Powszechnego z 2002 roku, red. L. Adamczuk, S. Łodziński, Warszawa 2006.

Hałuszko M., Zmiany położenia mniejszości narodowych i religijnych w Polsce w latach 1989-1993, w: Samoidentyfikacja mniejszości narodowych i religijnych w Europie Środkowo-Wschodniej. Problematyka politologiczna, red. A. Czarnocki, Lublin 1998.

Hawryluk J., Spis powszechny – zagrożenie czy szansa?, „Nad Buhom i Narwoju”, 2002, nr 2.

Jakoj my nacyjanalnaści, „Niva”, 2002, nr 15.

Jakoj my nacyjanalnaści, „Niva”, 2002, nr 18.

Łatyszonek O., Karysny pierapis, „Niva”, 2004, nr 2.

Mironowicz E., Asimilacyja Biełarusau Biełastoczczyny, „Niva”, 2004, nr 2.

Mironowicz E., Pierapis nasielnictwa i nacyjanalnaść, „Niva”, 2002, nr 21.

Mniejszości narodowe w Polsce. Praktyka po 1989 roku, red. B.Berdychowska, Warszawa 1998.

Pisz pan „Białorus”!, „Niva”, 2002 nr 25.

SadowskiA., Mieszkańcy północno-wschodniej Polski. Skład wyznaniowy i narodowościowy, w: Mniejszości narodowe w Polsce, red. Z. Kurcz, Wrocław 1997.

Szto skażam ankiecioram, „Niva” 2002, nr 19.

Tomaszewski J., Z dziejów Polesia 1921-1939. Zarys stosunków społeczno-ekonomicznych, Warszawa 1963.