Artykuł dotyczy dwóch modeli metodycznych inspirowanych klasyczną psychoanalizą freudowską oraz nowym modelem wypracowanym na gruncie amerykańskiej myśli neopsychoanalitycznej Ericha Fromma. Pierwszy model interpretacji patrzy na literaturę jako na transformację nieświadomego pragnienia w estetyczny kształt dzieła literackiego, drugi model szuka w niej krystalizacji nieświadomych struktur umysłu, natomiast trzeci – wprowadzony w artykule – traktuje literaturę na tle nieświadomości społecznej jako wyraz Idola, który został precyzyjnie zdefiniowany przez Fromma w 1990 roku.
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.