POLONIA INTER GENTES

Wytyczne dla autorów:

Przed wysłaniem tekstu autorzy proszeni są o sprawdzenie czy tekst spełnia poniższe kryteria:

• Tekst nie był wcześniej opublikowany lub nie został zgłoszony do innego czasopisma, czy innego wydawnictwa
• Plik jest w formacie .odt (Open Office) lub .doc (Microsoft Word)
• Plik zawiera informacje o autorze (ORCID, afiliacja, adres e-mail)
• Dołączono słowa kluczowe oraz abstrakt (maksymalnie 2500 znaków ze spacjami)

Zasady szczegółowe:

Język publikacji: Polski lub angielski

Długość tekstu: minimum 20 tysięcy znaków

Format pliku: OpenOffice (odt) or Microsoft Word (doc, docx)

Czcionka: 12 Times New Roman, Interlinia: 1.5

Przypisy wyjaśniające: Na dole strony

Justowanie: Obustronne

Numeracja stron: W prawym dolnym rogu

Akapity: 1.25 cm

Artykuły są przyjmowane w trybiue ciągłym.

Bibliografia 

1. Powinna być zamieszczona na końcu artykułu

1. Powinna być ułożona alfabetycznie

1. Powinna zawierać tylko pozycje cytowane w artykule

Wytyczne dla części pierwszej - ,,Studia”

Tekst główny

1. Poziomy tekstu powinny wyglądać następująco:

• Imię i nazwisko autora - Times New Roman 12 pkt., wyrównanie do lewej
• Instytucja: Times New Roman 12 pkt., wyrównanie do lewej
• Tytuł artykułu: Times New Roman 12 pkt., pogrubienie, wyśrodkowanie

1. Jeżeli artykuł jest podzielony na części, można je wyróżnić za pomocą śródtytułów według wzoru:

1. Times New Roman 12 pkt., pogrubienie

1.1. Times New Roman 12 pkt., pogrubienie

1. Numery stron należy umieścić na dole po prawej stronie.
2. Tytuły przytaczane w tekście, terminy obcojęzyczne, metajęzykowe i inne należy wyróżnić kursywą. W przypadku tytułów czasopism i tytułów nadanych przez Autora należy zastosować cudzysłów.
3. Krótkie cytaty należy umieszczać w tekście ciągłym w cudzysłowie.
4. Dłuższe cytaty (powyżej 50 słów) należy wyróżnić poprzez przeniesienie ich do nowego wiersza z obustronnym wcięciem 1,25 cm, z użyciem czcionki Times New Roman 10 pkt oraz pojedynczej interlinii na górze i dole, nie używając w tym przypadku cudzysłowów. W przypisie należy zaznaczyć źródło cytatu.
5. Opuszczenia w tekstach cytowanych należy oznaczać nawiasem kwadratowym z trzykropkiem w środku [...].
6. Przy zapisywaniu imion i nazwisk należy stosować pisownię oryginalną w języku ojczystym dla osób wzmiankowanych. W przypadku postaci powszechnie znanych należy zapisać je zgodnie z zasadami języka polskiego (np. Krzysztof Kolumb).
7. Przy podawaniu dat w tekście nazwę miesiąca należy zapisywać słownie (np. 20 czerwca 1980 r.).

Przypisy:

• Obowiązują przypisy dolne, które należy zredagować przy użyciu czcionki Times New Roman 10 pkt., a także zachować w nich pojedyncze odstępy (interlinia 1) oraz wyrównanie obustronne.
• Prawidłowy zapis odsyłaczy przypisów w tekście to: tekst, numer przypisu, znak interpunkcyjny (kropka, przecinek, średnik, nawias). Np. „Autobiografia nie należała do gatunków popularnych we wczesnym średniowieczu [numer przypisu], choć elementy autobiograficzne pojawiały się z intensywnością w różnych utworach1”.

1 J. Strzelczyk, Z dziejów literackiej aktywności kobiet za Pirenejami. Autobiografia Leonory López de Córdoba, w: Ecclesia, cultura, potestas. Studia z dziejów kultury i społeczeństwa, red. P. Kras i in., Kraków 2006, s. 790.

• Prosimy nie wstawiać dodatkowych odstępów i pustych wersów pomiędzy przypisami.

Nie stosujemy miękkich enterów (Shift+enter).

• W przypadku sporządzania przypisów należy najpierw podać inicjały imion i nazwisko autora, a następnie zastosować obowiązujące wytyczne dla powyższych opisów bibliograficznych z podaniem stron na końcu (np: R. Pipes, Rewolucja rosyjka, tłum. Szafar, Warszawa 1994, s. 137).
• Należy stosować określenia: tenże, taż, tamże.
• Przy kolejnych cytowaniach należy podać tytuł w formie skróconej, najlepiej do pierwszego rzeczownika, bez wielokropka na końcu. Nie stosuje się wyrażeń dz. cyt., czy op. cit.
• Archiwalia: nazwa archiwum/biblioteki w języku oryginalnym z podaniem miejscowości, nazwa zespołu, sygnatura jednostki archiwalnej/bibliotecznej, karta/strona. Np: Archiwum Państwowe w Poznaniu, Komitet Narodowy Polski w Paryżu, sygn. 518, k. 7. Inny przykład: Biblioteka Jagiellońska w Krakowie, Oddział Rękopisów, „Opera Raymundi Lulii”, sygn. Berol. Ms. Hisp. Qu. 63, k. 3.

Ilustracje, tabele:

• Tabele i diagramy zamieszczone w tekście należy ponumerować i opisać.
• Zamieszczane zdjęcia muszą mieć co najmniej 300 dpi.

Konstrukcja bibliografii:

• Obowiązuje kolejność alfabetyczna.
• Opis bibliograficzny książki/monografii powinien wyglądać następująco: nazwisko i inicjały imion autora, tytuł kursywą, inicjały imion i nazwisko tłumacza (jeżeli dana książka była tłumaczona) poprzedzone oznaczeniem tłum., numer wydania, miejsce i rok wydania. Np. Snyder T., Skrwawione ziemie. Europa między Hitlerem a Stalinem, tłum. B. Pietrzyk, wyd. 2, Kraków 2018.
• Artykuł w czasopiśmie: nazwisko i inicjały imion autora, tytuł artykułu (kursywą), tytuł czasopisma (w cudzysłowie), numer tomu/rocznika (rok wydania w nawiasie), strony. Np. Wolsza T., Mąż stanu polskiej emigracji. Władysław Anders w latach 1945-1970, „Dzieje Najnowsze”, 2 (2020), s. 79-98.
• W przypadku gazet, w których są daty dzienne, wpisujemy po tytule gazety numer, następnie w nawiasie rok wydania, a na końcu strony. Np: Benítez B., Arena pide diálogo a la izquierda, „El Mundo”, 48 (2015), s. 4. Można również zastosować następujący opis: Benítez B., Arena pide diálogo a la izquierda, „El Mundo” nr 48 z 21-22 marca 2015, s. 4.
• Artykuł w pracy zbiorowej: nazwisko i inicjały imion autora, tytuł artykułu kursywą, tytuł pracy zbiorowej kursywą poprzedzony oznaczeniem w:, numer tomu cyfrą arabską (w przypadku wydawnictw wielotomowych, słowników, encyklopedii, itp.) po oznaczeniu (t., vol., Bd. w zależności od miejsca wydania), inicjały imion i nazwiska redaktorów po oznaczeniu (red., ed. w zależności od miejsca wydania), miejsce i rok wydania, strony. Np. Drączkowski F., Jacniacka M., Ildefons z Toledo, w: Encyklopedia katolicka, t. 7, red. J. Duchniewski, Lublin 1997, s. 20-21.
• W przypadku pozycji mającej więcej niż jednego autora należy wymienić w opisie każdego z nich według nazwisk w kolejności alfabetycznej. Np. Domínguez Ortiz A., Tuñón de Lara M., Valdeón Baruque J., Historia Hiszpanii, tłum. Sz. Jędrusiak, wyd. 3, Kraków 2006; chyba, że jest ich więcej niż trzech, wtedy należy ograniczyć się do jednego autora (którego nazwisko jest pierwsze w kolejności alfabetycznej) z oznaczeniem „i in.”.
• Książka/monografia wydana w serii wydawniczej: nazwisko i inicjały imion autora, tytuł (kursywą), miejsce i rok wydania, nazwa serii wydawniczej w nawiasie (z podaniem numeru tomu/zeszytu), strony. Np: Habielski R., Życie społeczne i kulturalne emigracji, Warszawa 1999 (Druga Wielka Emigracja, t. III).
• Wstęp do książki: nazwisko i inicjały imion autora wstępu, tytuł wstępu kursywą, opis książki, w której zawarty jest wstęp poprzedzony oznaczeniem w:, strony zajęte przez wstęp. Np: Tebinka J., Wstęp, w: A. Bregman, Dzieje pustego fotela. Konferencja w San Francisco i sprawa polska (1945-1946), Warszawa 2009, s. 7-20.
• Strona internetowa: należy podać datę dostępu w nawiasie. Np. http://www.hiszpania-online.com/?strona,doc,pol,glowna,1288,0,290,1,1288,ant.html (dostęp: 10 IV 2015).

Wytyczne dla części II ,,Z życia Polonii i Polaków za granicą”

• Tekst powinien liczyć przynajmniej 5 tysięcy znaków.
• W wypadku zastosowania w tekście przypisów, ilustracji, tabel itd., obowiązują zasady zawarte w wytycznych dla części pierwszej.

Nazwy i adresy email wprowadzone na tej stronie czasopisma będą wykorzystane wyłącznie dla określonych celów tegoż czasopisma i nie będą udostępniane z innych powodów lub dla innego oddziału.