W Archiwum Państwowym w Zamościu znajduje się Księga protokołów Parafii unickiej w Wieprzcu prowadzona w latach 1781-1806. Wg karty tytułowej LIBER PROTHOCULOR. Factus Aô Domiňi 1781 D. 8Va Februariji VS Per me Andream Ratkiewicz Parochum Wieprzsansem. W roku założenia księgi, parafia p.w. św. Praksedy w Wieprzcu należała do dekanatu szczebrzeszyńskiego chełmskiej diecezji unickiej. W tym czasie, stosunkowo stabilną ogólną sytuację Kościoła unickiej diecezji chełmskiej przerwał pierwszy rozbiór Polski. Zmieniono granice, które były rezultatem umów porozbiorowych między Rzeczypospolitą a państwami zaborczymi, nie respektującymi dotychczasowych podziałów administracji kościelnej i państwowej. W wyniku postanowień w zaborze austriackim znalazła się południowa część diecezji chełmskiej – 17 dekanatów (bełski, buski, potylicki, sokalski, stojanowski, strzemielecki, szczurowski, tartakowski, tomaszowski, uhnowski, waręski, grabowiecki i tyszowiecki oraz części horodelskiego, hrubieszowskiego, szczebrzeszyńskiego i zamojskiego). Pozostała część unickiej diecezji chełmskiej nadal należała do Rzeczypospolitej. Parafia p. w. św. Praksedy w Wieprzcu znalazła się w części dekanatu szczebrzeszyńskiego, włączonego do zaboru austriackiego. W następnych latach władze zaborcze dokonały kolejnych podziałów redukując dotychczasowe dekanaty i powołując w ich miejsce większe. W konsekwencji tych decyzji parafia w Wieprzcu znalazła się w dekanacie dubieneckim.
Citation rules
Licence
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International License.