Celem artykułu jest ocena najważniejszych czynników rozwoju energetyki odnawialnej jako podstawy kształtowania polityki regionalnej w Polsce. Polityka Unii Europejskiej zmierza do zwiększania udziału odnawialnych źródeł energii. W Polsce rozwój instalacji odnawialnych źródeł energii został zahamowany. Wynika to z polityki państwa. Koszty niewykonania zobowiązań w zakresie udziału tych źródeł w końcowym zużyciu energii będą wyższe od kosztów dostosowania się do celów wyznaczonych dla Polski do roku 2030. Rozwój odnawialnych źródeł energii może być ważnym czynnikiem dla rozwoju energetyki rozproszonej, a w szczególności prosumenckiej. Może to przyczynić się do rozwoju regionów. Wymaga jednak odpowiedniego systemu wsparcia. W ogłoszonej w lutym 2017 rządowej Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju został przyjęty model dalszego rozwoju energetyki scentralizowanej, opartej na źródłach węglowych. Wsparcie dla źródeł odnawialnych będzie ograniczone do działalności klastrów energii, spółdzielni energetycznych oraz dla źródeł o stabilnej charakterystyce produkcji, które mają jednak wysokie koszty produkcji. Skoro polityka państwa nie przewiduje odpowiedniego wspierania rozwoju energetyki odnawialnej, to odpowiedzialność za ten rozwój powinny wziąć na siebie regiony.
Zasady cytowania
Wskaźniki altmetryczne
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.