Instrumenty komunikowania politycznego i ich determinanty

Małgorzata Pikul

doi:10.56583/fs.304

Data publikacji : 2009-12-31

Tom 2 Nr 1 (2009)

Instrumenty komunikowania politycznego i ich determinanty

Małgorzata Pikul

DOI: https://doi.org/10.56583/fs.304

Abstrakt

Instrumenty komunikowania politycznego, głównie te wywodzące się z marketingu, wykorzystywane są w różnym stopniu, w zależności od perspektywy zbliżających się wyborów. Wykorzystanie poszczególnych instrumentów jest uwarunkowane wieloma czynnikami, które mają istotny wpływ na kształtowanie postaw i preferencji wyborczych. Do najważniejszych zalicza się: przedwyborczą sytuacją polityczną, ekonomiczną, społeczną, postawę przeciwników politycznych, wyniki sondaży przedwyborczych oraz determinanty takie jak: niekompletność informacji, stabilność, popierana przez elektorat ideologia, czy program polityczno-społeczny. Wszystkie te czynniki nie oddziaływują w izolacji, razem kształtują preferencje i determinują ostateczną wersję decyzji wyborczych. Odpowiedni dobór instrumentów komunikowania politycznego przyczynia się do skutecznego, docelowego i spójnego prowadzenia kampanii wyborczej.

Słowa kluczowe:

komunikacja polityczna, promotion – mix promocja polityczna, reklama polityczna, polityczne public relations

Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF

Zasady cytowania

Pikul, M. (2009). Instrumenty komunikowania politycznego i ich determinanty. Facta Simonidis, 2(1), 155–171. https://doi.org/10.56583/fs.304

Wskaźniki altmetryczne

Cited by / Share

Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.

Bibliografia

Budzyński W., Public relations, zarządzanie reputacją firmy, Warszawa 1998.

Chmielewski T., Malinowski K., Door-to door jako instrument aktywizacji wyborców, w: Marketing polityczny w poszukiwaniu strategii wyborczego sukcesu, red. M. Jeziński, Toruń 2004.

Ciborska E., Marketingowe funkcje mediów, Ciechanów 2001.

Cwalina W., Falkowski A., Marketing polityczny – perspektywa psychologiczna, Gdańsk 2005.

de Barbardo N., Dojść do głosu, radykalnie praktyczny przewodnik po kampanii wyborczej, Kraków 2005.

Dobek-Ostrowska B., Media masowe i aktorzy polityczni w świetle studiów nad komunikowaniem politycznym, Wrocław 2004.

Janik-Wiszniowska M., Promocja i reklama polityczna, w: Marketing polityczny w teorii i praktyce, red. A.W. Jabłoński, L. Sobkowiak, Wrocław 2002.

Jaśniok M., Strategie marketingowe na rynku politycznym, Kraków 2007.

Korzeniowski K., Psychospołeczne uwarunkowania zachowań wyborczych, w: Podstawy psychologii politycznej, red. K. Skarżyńska. Poznań 2002.

Laszczak M., Psychologia przekazu reklamowego, Kraków 1998.

Limański A., Śliwiński K., Marketing. Zasady funkcjonowania przedsiębiorstwa na rynku, Warszawa 2002.

Mandrosz J., Czynniki ograniczające racjonalność poglądów i zachowań politycznych, w: Podstawy psychologii politycznej, red. K. Skarżyńska, Poznań 2002.

Marketing. Podręcznik europejski, red. P. Kothler, Warszawa 2002.

Mazur M., Marketing polityczny, studium porównawcze prezydenckich kampanii wyborczych w USA i w Polsce, Warszawa 2002.

Metryka-Kasińska A., Reklama polityczna w Polsce. Teoria i praktyka, w: Marketing polityczny, założenia teoretyczne, reguły działania, praktyka kampanijna, red. M. Kolczyński, Katowice 2005.

Michalczyk S., Komunikowanie polityczne. Teoretyczne aspekty procesu, Katowice 2005.

Miroński J., Komunikowanie marketingowe, w: Komunikowanie w perspektywie ekonomicznej i społecznej, red. B. Jung, Warszawa 2001.

Muszyński J., Teoria marketingu politycznego, Warszawa 2004.

Sztuka i historia Pompejów, oprac. S. Giuntoli, tłum. L. Micek Bartalini, Florence 2001.

Pietraś Z.J., Decydowanie polityczne, Warszawa- Kraków 1998.

Popkin S.L., The reasoning voter, comumunication and persuation in presidential campaigns, Chicago-London 1994.

Żukowski A., Kampania wyborcza a determinanty decyzji elektoratu, w: Systemy wyborcze, red. A. Żukowski, Olsztyn 1997.