Strategie komunikowania buddyjskich związków wyznaniowych w Polsce

Andrzej Kansy

doi:10.56583/fs.2732

Data publikacji : 2025-06-27

Tom 18 Nr 1 (2025)

Strategie komunikowania buddyjskich związków wyznaniowych w Polsce

dr hab. Andrzej Kansy

https://orcid.org/0000-0003-4985-5969

DOI: https://doi.org/10.56583/fs.2732

Abstrakt

W artykule przedstawiono wyniki badań na temat strategii komunikowania buddyjskich związków wyznaniowych zarejestrowanych w Polsce. Badanie przeprowadzono metodami analizy treści oraz analizy danych zastanych. Wykorzystano założenia etnografii wirtualnej, która ma na celu poznanie i opisanie zachowań ludzi i zjawisk dostępnych w internecie oraz ich efektów. Stwierdzono m.in., że buddyjskie związki wyznaniowe stosują nowe media do realizacji strategii komunikacji. Są one ukierunkowane na: autoprezentację, budowanie relacji między członkami wspólnoty, propagowanie buddyzmu, aksjologizację. Strony internetowe realizują wymienione strategie, zwłaszcza w zakresie autoprezentacji. Profile w mediach społecznościowych służą głównie budowaniu relacji oraz aksjologizacji. Buddyzm w Polsce nie jest zjawiskiem masowym, ale istotnym dla kultury polskiej. Badania w tym zakresie służą więc budowaniu wzajemnego szacunku w warunkach wielokulturowych społeczeństw.

Słowa kluczowe:

komunikowanie religijne, strategie komunikowania, buddyjskie związki wyznaniowe

Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF
ePUB
HTML

Zasady cytowania

Kansy, A. (2025). Strategie komunikowania buddyjskich związków wyznaniowych w Polsce. Facta Simonidis, 18(1), 159–178. https://doi.org/10.56583/fs.2732

Wskaźniki altmetryczne

Cited by / Share

Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.

Bibliografia

Ciecieląg P., Haponiuk M., Wyznania religijne, stowarzyszenia narodowościowe i etniczne w Polsce 2009–2011, Warszawa 2013.

Ciecieląg P. i in., Wyznania religijne w Polsce w latach 2015–2018, Warszawa 2019.

Ciecieląg P. i in., Wyznania religijne w Polsce w latach 2019–2021, Warszawa 2022.

Czarnecki P., Origins and Development of Buddhism in Poland, „Interdisciplinary Journal for Religion and Transformation in Contemporary Society”, 9 (2023), nr 1, s. 28–45, https://doi.org/10.30965/23642807-bja10067. DOI: https://doi.org/10.30965/23642807-bja10067

Glogier M.T., Przegląd czasopism polskich mniejszości religijnych w latach 1944–1990, „Kwartalnik Historii Prasy Polskiej”, 32 (1993), nr 1, s. 81–92.

Jemielniak D. (red.), Badania jakościowe, t. 2: Metody i narzędzia, Warszawa 2012.

Kosior K., Buddyzm w Polsce, „Nomos. Kwartalnik Religoznawczy”, 1997, nr 18/19, s. 183–198.

Kosior K., Krótka historia buddyzmu w Europie, „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska Lublin – Polonia, Sectio I”, 27 (2002), nr 9, s. 167–182.

Kossakowski R., Budda w kulturze konsumpcji. Rzecz o spotkaniu Wschodu i Zachodu, Toruń 2011.

Kossakowski R., Diamentowa Droga. Wspólnota religijna w świecie duchowości refleksyjnej, Kraków 2010.

Kozłowski J., Langner J., Zagajewski T., Atlas wyznań w Polsce, Kraków 1989.

Krajewska M., Dżinsy, t-shirt i mnisie szaty. O recepcji buddyzmu w Polsce, „Humaniora. Czasopismo Internetowe”, 2013, nr 2, s. 123–132.

Małyska A., Strategie komunikacyjne we współczesnym dyskursie politycznym, Lublin 2013.

Pasek Z., Kościoły i związki wyznaniowe we współczesnej Polsce: wykaz wraz z komentarzem, „Przegląd Religioznawczy”, 2020, nr 2(276), s. 199–221, https://doi.org/10.34813/ptr2.2020.14.

Pastwa R.J., Komunikowanie religijne na przykładzie Kościoła katolickiego w Polsce z uwzględnieniem kontekstu pandemii koronawirusa, „Kultura – Media – Teologia”, 2020, nr 41, s. 38–60. DOI: https://doi.org/10.21697/kmt.41.2

Rykała A., Mniejszości religijne w Polsce, geneza, struktury przestrzenne, tło etniczne, Łódź 2011, https://doi.org/10.18778/7525-577-5. DOI: https://doi.org/10.18778/7525-577-5

Sieradzan J., Dzogczen i bön w Polsce, „Studia Religiologica”, 2004, nr 37, s. 141–148.

Skrzyński P. Działalność wspólnoty buddyjskiej „Koło Zen” w latach 1978–1980 w kontekście politycznych i administracyjnych uwarunkowań PRL, „Studia Religiologica”, 54 (2021), nr 3, s. 235–247, https://doi.org/10.4467/20844077SR.21.015.16552. DOI: https://doi.org/10.4467/20844077SR.21.015.16552

Tracz B., Zen na poddaszu. Przyczynek do recepcji buddyzmu w Polsce, „Polska 1944/45–1989.

Studia i Materiały”, 2018, nr 16, s. 203–225, http://dx.doi.org/10.12775/Polska.2018.06. DOI: https://doi.org/10.12775/Polska.2018.06

Zagórska K., Media na kwarantannę. Wybrane strategie komunikacyjne, „Kultura – Media – Teologia”, 2021, nr 44, s. 60–79. DOI: https://doi.org/10.21697/kmt.44.4