W Zakładzie Architektury Drewnianej Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej autor artykułu odnalazł materiały przygotowane przez studentów tegoż wydziału, którzy w 1924 r. przeprowadzili inwentaryzację archeologiczną wsi Bohorodyca (obecnej Brodzica). Uznał je za ciekawy przyczynek do dziejów ziemi hrubieszowskiej. Rękopis zawiera opis najstarszych i najciekawszych istniejących wówczas w Bohorodycy budynków, także najnowszych, wzniesionych podczas odbudowy wsi po pożarach i rozbiórkach, również m.in. kompletny pomiar jednej z zagród oraz wiele rysunków i zdjęć, których część autor zamieszcza w artykule. Inwentaryzacja objęła dwa ogrody warzywno-kwiatowe i sady, co szczególnie zainteresowało autora. Studenci wyliczyli m.in. typowe proporcje ogrodu warzywnego, kwiatowego i przydomowego sadu; ten pierwszy był zdecydowanie największy. Wymienili sadzone w nich rośliny: porzeczki, agrest, maliny, wiśnie, grusze, jabłonie, nasturcje, malwy. We wsi rosła także forsycja, którą w 1915 r. przywieźli Niemcy do obsadzenia cmentarza. Opisali także rodzaje płotów, którymi grodzono ogrody. Odnotowali obecność kwiatów doniczkowych w domach. Autor odwołał się także do wybitnego przyrodnika doby stanisławowskiej, ks. Jana Krzysztofa Kluka i znaczenia jego prac dla rozwoju ogrodnictwa w Polsce. Materiał ilustracyjny uzupełniono fotografiami ze spuścizny Towarzystwa Regionalnego Hrubieszowskiego.
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.