Badanie samopodobieństwa obrazów metodą analizy fraktalnej

Zbigniew Omiotek

doi:10.56583/br.1352

Data publikacji : 2011-05-05

Nr 1 (23) (2011)

Badanie samopodobieństwa obrazów metodą analizy fraktalnej

Zbigniew Omiotek

DOI: https://doi.org/10.56583/br.1352

Abstrakt

Ocena stopnia złożoności badanych obrazów może być realizowana m.in. za pomocą analizy fraktalnej, która dostarcza miary ilościowej w postaci wymiaru fraktalnego. Parametr ten jest ściśle powiązany z wykładnikiem Hursta, opisującym poziom samopodobieństwa obrazu. W artykule zaprezentowano wyniki badań samopodobieństwa obrazów występujących w naturze, przedstawiających efekty działalności człowieka oraz tekstur, podczas których do szacowania wymiaru fraktalnego zastosowano metodę pudełkową. Uzyskane wyniki pokazały, iż parametr Hursta może być stosowany do klasyfikacji obrazów należących do takich kategorii, które wykorzystano do badań.

Słowa kluczowe:

fractal analysis of images, self-similarity, Hurst parameter

Inne teksty tego samego autora

Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF

Zasady cytowania

Omiotek, Z. (2011). Badanie samopodobieństwa obrazów metodą analizy fraktalnej. Barometr Regionalny. Analizy I Prognozy, (1 (23), 93–105. https://doi.org/10.56583/br.1352

Wskaźniki altmetryczne

Cited by / Share

Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Bibliografia

Freeborough P.A. (1997): A Comparison of Fractal Texture Descriptors. [w:] A.F. Clark (red.): BMVC97. Proceedings of the 8th British Machine Vision Conference, 8th-11th September 1997, University of Essex, A Comparison of Fractal Texture Descriptors, Great Britain, BMVA.

Jurgens H., Peitgen H.-O., Saupe D. (2002): Fraktale. Granice chaosu. Cz. 1. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.

Kube P., Pentland A. (1988): On the Imaging of Fractal Surfaces. „Ieee Transactions on Pattern Analysis and Machine Intelligence”, nr 10(5), s. 704-707. DOI: https://doi.org/10.1109/34.6779

Mandelbrot B.B. (1982): The Fractal Geometry of Nature. San Francisco, W.H. Freeman.

Omiotek Z., Grabowski F. (2006): Metody badania źródeł informacji. [w:] S. Węgrzyn (red.): Nowe technologie sieci komputerowych, t. I. Warszawa, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności.

Pentland A.P. (1984): Fractal-Based Description of Natural Scenes. „Ieee Transactions on Pattern Analysis and Machine Intelligence”, nr 6(6), s. 661-674. DOI: https://doi.org/10.1109/TPAMI.1984.4767591

Sasak i H.: Fractal Analysis System for Windows. [dostęp: 15.03.2011], [@:] http://cse.naro.affrc.go.jp/sasaki/fractal/fractal-e.html.

Tadeusiewicz R., Korohoda P. (1997): Komputerowa analiza i przetwarzanie obrazów. Społeczeństwo Globalnej Informacji. Kraków, Wydawnictwo Fundacji Postępu Telekomunikacji.

Voss R.F. (1985): Random Fractal Forgeries. [w:] R.A. Earnshaw (red.): Fundamental Algorithms for Computer Graphics. Proceedings of the NATO Advanced Study Institute on Fundamental Algorithms for Computer Graphics Held at Ilkley, Yorkshire, England, March 30 - April 12, 1985. Berlin [u.a.], Springer. DOI: https://doi.org/10.1007/978-3-642-84574-1_34