W latach 2003-2007 obserwowaliśmy wzrostową fazę cyklu koniunkturalnego i związaną z nią poprawę na rynku pracy. Wyrażała się ona spadkiem stopy bezrobocia i wzrostem zatrudnieniu zarówno w kraju, jak i w woj. podkarpackim. Początki tej poprawy nie były jednak optymistyczne. Stopa bezrobocia długo nie obniżała się, pomimo coraz bardziej widocznego ożywienia produkcji. Częściowo zjawisko to można było wytłumaczyć za pomocą prawa Okuna oraz właściwej rynkowi pracy inercji w postaci uporczywości bezrobocia, w znacznej jednak mierze wynikało prawdopodobnie również ze zjawiska histerezy bezrobocia, powstałej w wyniku długotrwale utrzymującej się na wysokim poziomie stopy bezrobocia, co przyczyniło się do deprecjacji kapitału ludzkiego. W kolejnych latach stopa bezrobocia zaczęła się jednak obniżać i tempo jej spadku było coraz wyższe. W międzyczasie otworzyły się niektóre unijne rynki pracy, co spowodowało odpływ części podaży pracy z kraju, przyczyniając się zarówno do dalszego obniżenia bezrobocia, jak i negatywnych skutków w postaci braku rąk do pracy. W 2008 r. po raz pierwszy od kilku lat obserwuje się nasilanie sygnałów spowolnienia gospodarczego, które związane jest zarówno z wewnętrzną sytuacją ekonomiczną Polski, jak i negatywnymi sygnałami pochodzącymi z gospodarki światowej. Niniejszy artykuł stanowi syntezę obecnych tendencji obserwowanych na podkarpackim rynku pracy oraz próbę prognozy zatrudnienia oraz bezrobocia do 2013 r. W tym celu autor prezentuje wybrane wskaźniki rynku pracy, które w ujęciu syntetycznym odzwierciedlają obecną sytuację na regionalnym rynku pracy, jak i te, które obrazują te zmiany z pewnym wyprzedzeniem – wolne miejsca pracy. Prognoza zostaje dokonana za pomocą wybranych metod ekonometrycznych.
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.