Pozycja monarchy w systemie politycznym Hiszpanii

Radosław Żmigrodzki

doi:10.56583/fs.206

Data publikacji : 2014-12-31

Tom 7 Nr 1 (2014)

Pozycja monarchy w systemie politycznym Hiszpanii

Radosław Żmigrodzki

DOI: https://doi.org/10.56583/fs.206

Abstrakt

Niniejsza analiza została poświęcona problematyce pozycji monarchy w Hiszpanii. Odwołano się do bogatej tradycji monarchizmu w Hiszpanii, przypominając koronowane głowy państwa. Interesujące wydały się także wątki dotyczące struktury administracji zapewniającej prawidłowe funkcjonowanie monarchii. Starano się udowodnić tezę, iż monarcha hiszpański jest arbitrem i moderatorem w systemie władzy politycznej. Tezę tę sformułowano pod wpływem postanowień Konstytucji Hiszpanii, z których wynika że król jest szefem państwa, symbolem jego jedności i trwałości, sprawuje arbitraż i moderuje prawidłowe funkcjonowanie instytucji, spełnia najwyższe funkcje reprezentacyjne państwa hiszpańskiego w stosunkach międzynarodowych szczególnie z narodami związanymi z nim historyczną wspólnotą oraz wykonuje funkcje przyznane mu w konstytucji i ustawach.

Słowa kluczowe:

system polityczny, Hiszpania, system polityczny Hiszpanii, konstytucja Hiszpanii

Inne teksty tego samego autora

Radosław Żmigrodzki, Konstytucyjne podstawy bezpieczeństwa państwa we współczesnej Hiszpanii , Facta Simonidis: Tom 9 Nr 1 (2016)
Paweł Gładysz, Radosław Żmigrodzki, Podstawy udzielania przez Komisję Nadzoru Finansowego zezwolenia na prowadzenie działalności na rynku finansowym jako element polityki bezpieczeństwa Polski , Facta Simonidis: Tom 9 Nr 1 (2016)

Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF

Zasady cytowania

Żmigrodzki, R. (2014). Pozycja monarchy w systemie politycznym Hiszpanii. Facta Simonidis, 7(1), 9–28. https://doi.org/10.56583/fs.206

Wskaźniki altmetryczne

Cited by / Share

Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.

Bibliografia

Antoszewski A., Herbut R., System polityczne współczesnego świata, Gdańsk 2001.

Baron S., Historia Hiszpanii, Warszawa 2011.

Borejsza J., Hiszpania 1873-1923, Warszawa 1947.

Cadart J., Institutions politiques et droit constitutionnel, Paryż 1980.

Cambot P., Le monarque espagnol garant des institutions dĕmocratique, “Revue Internationale de Politique Comparĕe”, 1996, nr 2.

Dziemidok-Olszewska B., Instytucja prezydenta w państwach Europy Środkowo-Wschodniej, Lublin 2003.

Edwards J., Inkwizycja hiszpańska, Warszawa 2002.

Kamen H., Inkwizycja Hiszpańska, Warszawa 2005.

Lauvaux P., Les grandes dĕmocraties contenporaines, Paryż 1990.

Lea H. Ch., History of the inquisition of Spain, vol. III, Londyn 1907, s. 317- 410.

Łabno-Jabłońska A., Iberyjska droga do demokracji. Studium prawnokonstytucyjne, Warszawa 1996.

Machcewicz P., Historia Hiszpanii, Wrocław 2009.

Miłkowski T., Historia Hiszpanii, Wrocław 2009.

Moa P., Mity wojny domowej. Hiszpania 1936-1939, Warszawa 2007.

Mołdawa T., Ewolucja ustroju politycznego Hiszpanii współczesnej, Warszawa 1976.

Mołdawa T., Koncepcja roli ustrojowej szefa państwa w Hiszpanii, „Studia Nauk Politycznych”, 1973, nr 2.

Mołdawa T., Konstytucja Hiszpanii z 27 grudnia 1978 roku, Warszawa 2008.

Pajewski J., Historia powszechna 1871-1918, Warszawa 1967.

Pérez J., La revolución de las comunidades de Castilla (1520-1521), Madrid 1977.

Perez-Dias W.M., Powrót społeczeństwa obywatelskiego w Hiszpanii, Kraków 1996.

Siglo XXI de Espanya. Orichinalment: La révolution des “Comunidades” de Castilla (1520-1521), Bordeaux 1970.

Szymanek J., Arbitraż polityczny głowy państwa, Warszawa 2009.

Turpin D., Le regime parlementaire, Dalloz- Sirley 1997.

Wojtasik W., Prezydent w demokratycznym modelu ustrojowym, w: Prezydent w Polsce po 1989 r. Studium politologiczne, red. R. Glajcar, M. Migalski, Warszawa 2006.