Orkiestra Włościańska, założona w Chomęciskach Szlacheckich koło Zamościa, uznawana jest na najstarszą polską orkiestrę symfoniczną (działa do dziś, pod zmienioną nazwą); przez ponad wiek zachowała swój pierwotny chłopski charakter. Autorka artykułu przypomina sylwetkę jej założyciela, muzyka i kompozytora Karola Namysłowskiego w 165. rocznicę jego urodzin oraz 140. rocznicę powstania orkiestry. Stworzyła ją w oparciu m.in. o zachowane w maszynopisie wspomnienia Stanisława Namysłowskiego, syna Karola, prowadzącego orkiestrę po jego śmierci, który kładzie nacisk na patriotyczne korzenie rodziny wywodzącej się od rycerza Namysława. Karol skończył konserwatorium w Warszawie, porzucił karierę i wrócił na wieś, gdzie przy pomocy organisty kościoła w Starym Zamościu uczył włościan czytania nut i grania, kupił im instrumenty i stroje. Wymieniono największe koncerty Orkiestry: na Wystawie Rolniczo-Przemysłowej w Warszawie (1885), w Petersburgu (1896), Moskwie, Kijowie, Charkowie, Odessie i in., w Petersburgu na uroczystości 300-lecia domu Romanowów (1913), tournée po Stanach Zjednoczonych (1925) ze Stanisławem Namysłowskim, w strojach kupionych przez Karola za 24 morgi ojcowizny. Karol Namysłowski komponował tańce i pieśni ludowe, w tym mazury (najsłynniejszy „Świr, świr, świr za kominem”). Pracował także po utracie wzroku w 1914 r. W ostatniej drodze (1925) towarzyszyła mu Orkiestra i tłumy mieszkańców, co zobaczymy na jednym ze zdjęć ilustrujących artykuł.
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.