Archiwum w Zamościu było jednym z 52 oddziałów powiatowych wojewódzkich archiwów państwowych powołanych w 1950 r. Artykuł omawia zmiany, jakie zachodziły w placówce przez 70 lat. Przez pierwsze 25 lat podlegało Wojewódzkiemu Archiwum Państwowemu w Lublinie, w 1976 r. powstało Wojewódzkie Archiwum Państwowe w Zamościu, aktualnie działa pod nazwą Archiwum Państwowe w Zamościu. W chwili powstania archiwum przejęło skromny zasób akt m.in. Rządu Gubernialnego z lat 1810–1874 i Magistratu Miasta Zamościa, obecnie przechowuje ponad 280 tys. jednostek archiwalnych (2534 m.b. akt), w tym kolekcje znanych osobistości i regionalistów: rodziny Czernickich, prof. Jerzego Antoniego Kowalczyka, prof. Bonawentury Macieja Pawlickiego, dra Krzysztofa Czubary, dra Wojciecha Białasiewicza, prowadzi internetową Galerię Archiwalną, działalność wydawniczą, edukacyjną i popularyzatorską, digitalizuje zbiory (zaawansowane). Autor omawia też tradycje archiwistyczne Zamościa, w którym w okresie staropolskim akta gromadziły cztery instytucje zależne od rodu Zamoyskich: Ordynacja Zamojska, Akademia Zamojska, Kapituła Zamojska oraz samorządowe archiwum miejskie. Współcześnie najstarsze akta Ordynacji Zamojskiej, Akademii Zamojskiej oraz instytucji religijnych przechowują m.in. Biblioteka Narodowa w Warszawie, archiwa diecezjalne w Lublinie i Zamościu, Archiwum Państwowe w Lublinie. Zamojskie archiwalia znajdują się także w Rosji, na Ukrainie, Białorusi, w Austrii, Czechach, Szwajcarii, Szwecji.
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.