Artykuł odnosi się do zapomnianej twórczości Jana Nepomucena Kamińskiego, polskiego filozofa języka żyjącego w XIX wieku. Kamiński w swoich tekstach formułuje pytanie: Czy język polski jest językiem filozoficznym? Kwestia ta odbiega od sposobu problematyzowania języka, jaką możemy znaleźć w językoznawstwie i filozofii języka w XX wieku. Nie mniej odbiegają od standardu naukowości dwudziestowiecznej nauki jego odpowiedzi na tak sformułowane pytanie. Odwołuje się w swych odpowiedziach Kamiński do pomysłów spekulatywnej filozofii języka znanych co najmniej od Renesansu, koncepcji symbolizmu fonetycznego, kabały, osobliwych etymologii, także mistyki liczb, kabały, etc. Przedmiotem zainteresowania artykułu jest mechanizm zapomnienia jaki sprawił, że twórczość Kamińskiego może być już dziś traktowana jedynie w kategoriach osobliwości procesu historii nauki. Do takiej interpretacji filozofii języka Kamińskiego wykorzystano koncepcje Georgesa Canguilhema, francuskiego historyka i filozofa nauki.
Zasady cytowania
Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

"Biografistyka Pedagogiczna" uzyskała dofinansowanie na lata 2022-2024 ze środków Ministra Edukacji i Nauki w ramach programu „Rozwój Czasopism Naukowych”.
Okres realizacji: 2023-2024 rok.
Wartość dofinansowania 65 992,00 PLN
Numer umowy: RCN/SP/0434/2021/1